Provence - Allan Taylor, Beo Brockhausen, Ian Melrose

I see you in a white dress, your hair blows in the wind

You’re walking barefoot in the grass, summer’s come again

Fields of sweet lavender, Provence in the sun

All is forgiven, all is one

I will sit and watch you, I will paint the scene

I will trace the outline and the colours inbetween

We’ll lie on a blanket and picnic in the sun

All is forgiven, all is one

When the light begins to fade at the end of day

There’s no need to be afraid

We can always turn away

One day we’ll remember how it used to be

How I stood alone in your affections and you were everything to me

Our time is not over, a new day has begun

And all is forgiven, all is one

When the light begins to fade at the end of day

There’s no need to be afraid

We can always turn away

I see you in a white dress, your hair blows in the wind

Ik zie je in een witte jurk, je haar wappert in de wind

Je loopt op blote voeten in het gras, de zomer komt er weer aan

Velden van zoete lavendel, Provence in de zon

Alles is vergeven, alles is één

Ik zal zitten en naar je kijken, ik zal de scène schilderen

Ik zal de omtrek en de kleuren ertussen overtrekken

We liggen op een deken en picknicken in de zon

Alles is vergeven, alles is één

Wanneer het licht aan het einde van de dag begint te vervagen

U hoeft niet bang te zijn

We kunnen ons altijd afwenden

Op een dag zullen we ons herinneren hoe het vroeger was

Hoe ik alleen stond in je genegenheid en je alles voor me was

Onze tijd is nog niet voorbij, een nieuwe dag is begonnen

En alles is vergeven, alles is één

Wanneer het licht aan het einde van de dag begint te vervagen

U hoeft niet bang te zijn

We kunnen ons altijd afwenden

Ik zie je in een witte jurk, je haar wappert in de wind