Самолёты улетают - Алла Пугачёва

А самолеты улетают,

Тают, тают в облаках!

И я в одном из них сжимаюсь,

Маюсь, прячу слезы в кулаках.

И, между прочим, улыбаюсь,

Боюсь, боюсь не улыбнуться.

Ведь я же в первый раз пытаюсь

Себя заставить не вернуться!

Я в первый раз так поступаю,

Так поступали, поступали, но со мной!

Я в первый раз так поступаю,

Так поступали, поступали, но со мной!

А ты мне вслед кричишь: «Не надо!

Не надо, надоест так жить совсем!»,

А сверху громче канонады…

Надо… Надо ж, ты такой, как все…

Да, я все чаще увлекаюсь,

Каюсь, каюсь в маленьких грехах.

И в доброте своей купаюсь,

Покупаясь на красивые слова!

Я в первый раз не возвращаюсь,

И раньше так не возвращались, но ко мне.

Я в первый раз не возвращаюсь,

И раньше так не возвращались, но ко мне.

А самолеты улетают, тают, тают, тают,

Тают, тают в облаках.

И я в одном из них сжимаюсь, маюсь, маюсь, маюсь

Маюсь, прячу слезы в кулаках.

Я в первый раз так поступаю,

Так поступали, поступали, но со мной.

Я в первый раз не возвращаюсь,

И раньше так не возвращались, но ко мне.

Я… Я в первый раз не возвращаюсь,

Но, впрочем, кто ж меня теперь вернет?

Когда судьба уже дала свою команду:

Внимание!

Приготовиться!

На взлет!

En de vliegtuigen vliegen weg

Smelten, smelten in de wolken!

En ik krimp in een van hen,

Ik zwoeg en verborg mijn tranen in mijn vuisten.

En trouwens, ik lach

Ik ben bang, ik ben bang om niet te glimlachen.

Ik probeer het tenslotte voor het eerst

Dwing jezelf om niet terug te komen!

Ik doe dit voor de eerste keer

Ze deden het, ze deden het, maar met mij!

Ik doe dit voor de eerste keer

Ze deden het, ze deden het, maar met mij!

En je roept me na: “Niet doen!

Niet doen, je wordt het leven op deze manier helemaal beu!”,

En van bovenaf is de kanonnade luider ...

Je moet... Je moet, je bent net als iedereen...

Ja, ik raak er steeds meer bij betrokken

Ik heb berouw, ik heb berouw van kleine zonden.

En ik baad in mijn vriendelijkheid,

Mooie woorden kopen!

Ik kom niet voor de eerste keer terug,

En vroeger kwamen ze niet zo terug, maar bij mij.

Ik kom niet voor de eerste keer terug,

En vroeger kwamen ze niet zo terug, maar bij mij.

En de vliegtuigen vliegen weg, smelten, smelten, smelten,

Smelten, smelten in de wolken.

En ik krimp in een van hen, zwoegen, zwoegen, zwoegen

Ik zwoeg en verborg mijn tranen in mijn vuisten.

Ik doe dit voor de eerste keer

Dat deden ze, dat deden ze, maar met mij.

Ik kom niet voor de eerste keer terug,

En vroeger kwamen ze niet zo terug, maar bij mij.

Ik... ik kom niet voor de eerste keer terug,

Maar trouwens, wie brengt me nu terug?

Als het lot zijn bevel al heeft gegeven:

Aandacht!

Maak je klaar!

Opstijgen!