Позови меня с собой - Алла Пугачёва

Снова от меня ветер злых перемен тебя уносит,

Не оставив мне даже тени взамен,

И он не спросит, -

Может быть, хочу улететь я с тобой

Желтой осенней листвой,

Птицей за синей мечтой.

Позови меня с собой,

Я приду сквозь злые ночи,

Я отправлюсь за тобой,

Что бы путь мне ни пророчил,

Я приду туда, где ты

Нарисуешь в небе солнце,

Где разбитые мечты

Обретают снова силу высоты.

Сколько я искала тебя сквозь года

В толпе прохожих,

Думала, - ты будешь со мной навсегда,

Но ты уходишь,

Ты теперь в толпе не узнаешь меня,

Только, как прежде любя, я отпускаю тебя.

Позови меня с собой,

Я приду сквозь злые ночи,

Я отправлюсь за тобой,

Что бы путь мне ни пророчил,

Я приду туда, где ты

Нарисуешь в небе солнце,

Где разбитые мечты

Обретают снова силу высоты.

Каждый раз, как только спускается ночь

На спящий город,

Я бегу из дома бессонного прочь

В тоску и холод,

Я ищу среди снов безликих тебя,

Но в двери нового дня,

Я вновь иду без тебя.

Позови меня с собой,

Я приду сквозь злые ночи,

Я отправлюсь за тобой,

Что бы путь мне ни пророчил,

Я приду туда, где ты

Нарисуешь в небе солнце,

Где разбитые мечты

Обретают снова силу высоты.

Позови меня с собой,

Я приду сквозь злые ночи,

Я отправлюсь за тобой,

Что бы путь мне ни пророчил,

Я приду туда, где ты

Нарисуешь в небе солнце,

Где разбитые мечты

Обретают снова силу высоты.

Позови меня с собой,

Я приду сквозь злые ночи,

Я отправлюсь за тобой,

Что бы путь мне ни пророчил,

Я приду туда, где ты

Нарисуешь в небе солнце,

Где разбитые мечты

Обретают снова силу высоты.

Nogmaals, de wind van kwade veranderingen neemt je van me weg,

Mij ​​niet eens een schaduw achterlatend,

En hij zal het niet vragen

Misschien wil ik met je wegvliegen

gele herfstbladeren,

Een vogel achter een blauwe droom.

Roep me met je mee,

Ik zal door de slechte nachten komen

ik zal je volgen

Wat het pad mij ook voorspelt,

Ik zal komen waar je bent

Teken de zon aan de hemel

Waar zijn de gebroken dromen

Ze herwinnen de kracht van hoogte.

Hoe lang ben ik al naar je op zoek door de jaren heen

In de menigte voorbijgangers

Dacht dat je voor altijd bij me zou zijn

Maar je gaat weg

Je herkent me nu niet in de menigte

Alleen, zoals voor het liefhebben, liet ik je gaan.

Roep me met je mee,

Ik zal door de slechte nachten komen

ik zal je volgen

Wat het pad mij ook voorspelt,

Ik zal komen waar je bent

Teken de zon aan de hemel

Waar zijn de gebroken dromen

Ze herwinnen de kracht van hoogte.

Elke keer als de nacht valt

Naar de slapende stad

Ik ren weg van het slapeloze huis

In verdriet en kou

Ik ben op zoek naar jou tussen de gezichtsloze dromen,

Maar aan de deur van een nieuwe dag

Ik ga weer zonder jou.

Roep me met je mee,

Ik zal door de slechte nachten komen

ik zal je volgen

Wat het pad mij ook voorspelt,

Ik zal komen waar je bent

Teken de zon aan de hemel

Waar zijn de gebroken dromen

Ze herwinnen de kracht van hoogte.

Roep me met je mee,

Ik zal door de slechte nachten komen

ik zal je volgen

Wat het pad mij ook voorspelt,

Ik zal komen waar je bent

Teken de zon aan de hemel

Waar zijn de gebroken dromen

Ze herwinnen de kracht van hoogte.

Roep me met je mee,

Ik zal door de slechte nachten komen

ik zal je volgen

Wat het pad mij ook voorspelt,

Ik zal komen waar je bent

Teken de zon aan de hemel

Waar zijn de gebroken dromen

Ze herwinnen de kracht van hoogte.