Примета - Алла Пугачёва

Почему-то так получается —

Не всегда приметы сбываются.

Но из них одна до сих пор верна,

Хоть ее секрет

Знают много лет —

В море брось монету и тогда,

Где бы ни был ты,

Где бы ни был ты,

Где бы ни был ты,

Вернешься сюда.

В эту примету

Верю, и в волны монету

Я, взмахнув рукой,

Брошу далеко,

Чтоб вернуться к морю

Нам с тобою через год.

Почему-то так получается —

Люди встретятся, распрощаются.

Вот и наш черед —

Друг без друга год,

Друг без друга год

Быстро промелькнет.

Только брось монету,

Не пожалей.

Упадет она,

Упадет она,

Упадет она

Пусть рядом с моей.

В эту примету

Верю, и в волны монету

Я, взмахнув рукой,

Брошу далеко,

Чтоб вернуться к морю

Нам с тобою через год.

Om de een of andere reden blijkt het zo -

Tekenen komen niet altijd uit.

Maar een ervan is nog steeds waar,

Hoewel haar geheim

Al jaren bekend

Gooi een munt in de zee en dan,

Waar je ook bent

Waar je ook bent

Waar je ook bent

Kom hier terug.

tot dit voorteken

Ik geloof, en in de golven van een munt

Ik zwaaide met mijn hand

Ik gooi het ver

Om terug te keren naar de zee

Over een jaar zijn we bij je.

Om de een of andere reden blijkt het zo -

Mensen ontmoeten elkaar en nemen afscheid.

Hier is het onze beurt -

een jaar zonder elkaar

een jaar zonder elkaar

Het flikkert snel.

Gooi gewoon een muntje op

Heb geen spijt.

Ze zal vallen

Ze zal vallen

Ze zal vallen

Laat naast de mijne.

tot dit voorteken

Ik geloof, en in de golven van een munt

Ik zwaaide met mijn hand

Ik gooi het ver

Om terug te keren naar de zee

Over een jaar zijn we bij je.