Песня о Москве - Алла Пугачёва

В час, когда заблестят фонари

Над ночной неподвижной рекой,

Ты укроешь меня до зари

И подаришь любовь и покой.

Кто-то вместе со мной помолчит

В этот час,

Лишь московское время летит,

Все летит мимо нас.

Звуки ночи замрут вдалеке,

И в тумане мы слышим едва:

То ли эхо скользит по реке,

То ли падают в небо слова.

Наша ночь никуда не спешит,

Как плывет,

Лишь московское время летит

Все вперед и вперед.

Как я люблю эти улочки на семи холмах!

Я не могу это все объяснить на словах,

Дорогая, дорогая подруга моя — Москва…

И захочется что-то сказать,

Но твои разноцветные сны

Будут медленно к нам выплывать,

Словно шорохи из тишины,

Город спит или делает вид,

Ночь плывет.

Лишь москвоское время спешит,

И не ждет, и не ждет.

Как я люблю эти улочки на семи холмах!

Я не могу это все объяснить на словах,

Дорогая, дорогая подруга моя — Москва…

Op het uur dat de lantaarns schijnen

Over de nacht nog steeds rivier,

Je zal me dekken tot het ochtendgloren

En je zult liefde en vrede geven.

Iemand zal zwijgen met mij

op dit uur

Alleen Moskou de tijd vliegt

Alles vliegt ons voorbij.

De geluiden van de nacht zullen vervagen

En in de mist horen we amper:

Of de echo langs de rivier glijdt,

Ofwel vallen er woorden in de lucht.

Onze nacht heeft geen haast

Hoe het drijft

Alleen Moskou de tijd vliegt

Allemaal vooruit en vooruit.

Wat houd ik van deze straten op zeven heuvels!

Ik kan het niet allemaal in woorden uitleggen,

Mijn beste, beste vriend, Moskou...

En ik wil iets zeggen

Maar je kleurrijke dromen

Ze zullen langzaam naar ons toe zwemmen,

Als geritsel van stilte

De stad slaapt of doet alsof

De nacht zweeft.

Alleen de tijd in Moskou heeft haast,

En wacht niet, en wacht niet.

Wat houd ik van deze straten op zeven heuvels!

Ik kan het niet allemaal in woorden uitleggen,

Mijn beste, beste vriend, Moskou...