Ничего я не хочу - Алла Пугачёва

Ничего я не хочу ни от кого уже.

Все чего-то от меня хотят уже.

Перемирия не жду я от врагов уже.

Перья в разные стороны и так летят уже.

Взмахну левой рукой — любовь со мной уже,

Взмахну правой рукой — беда со мной уже.

Лучше б правая рука не поднималась бы уже,

Дело правое со мной не уживается уже.

Вот как левая со мной не уживается уже,

А друзья сидят и ждут, и улыбаются уже.

Что ж вы ждете, не приходите на помощь мне уже?

Иль считаете, что мне она уж не нужна?

Иль хотите меня видеть уже немощной?

Ждете шоу, где уже я вовсе не нужна.

Я нужна вам, но боитесь вы признаться в том,

Что без силы вы моей совсем не то, не то, не то.

Кто был никем, тот стал вдруг всем,

Как семью восемь — сорок семь,

А все чего-то ждут и улыбаются уже.

Ничего я не хочу ни от кого уже.

Все чего-то от меня хотят уже.

Перемирия не жду я от врагов уже.

Перья в разные стороны и так летят уже.

Ничего я не хочу уже,

Ничего я не хочу уже,

Ничего я не хочу уже,

Ничего я не хочу уже,

Уже, уже, уже…

Уже!

Ik wil van niemand meer iets.

Iedereen wil nu al iets van me.

Ik verwacht nu al geen wapenstilstand van de vijanden.

Veren in verschillende richtingen en al vliegend.

Ik zwaai met mijn linkerhand - liefde is al bij me,

Ik zwaai met mijn rechterhand - ik heb al problemen.

Het zou beter zijn als de rechterhand niet al opstond,

De zaak van gerechtigheid kan niet meer met me opschieten.

Zo kan de linker niet al met me opschieten,

En vrienden zitten en wachten, en glimlachen al.

Waar wacht je nog op, kom me niet al te hulp?

Denk je dat ik het niet meer nodig heb?

Wil je me al zwak zien?

Wachten op een show waar ik helemaal niet nodig ben.

Je hebt me nodig, maar je bent bang om dat toe te geven

Dat je zonder mijn kracht helemaal niet bent, niet dat, niet dat.

Die niemand was, hij werd ineens alles,

Zoals zeven acht - zevenenveertig,

En iedereen wacht op iets en lacht al.

Ik wil van niemand meer iets.

Iedereen wil nu al iets van me.

Ik verwacht nu al geen wapenstilstand van de vijanden.

Veren in verschillende richtingen en al vliegend.

Ik wil niets meer

Ik wil niets meer

Ik wil niets meer

Ik wil niets meer

Al, al, al...

Al!