В синем и далёком океане - Александр Вертинский

Вы сегодня нежны,

Вы сегодня бледны,

Вы сегодня бледнее луны…

Вы читали стихи,

Вы считали грехи,

Вы совсем как ребенок тихи.

Ваш лиловый аббат

Будет искренно рад

И отпустит грехи наугад…

Бросьте ж думу свою,

Места хватит в раю.

Вы усните, а я вам спою.

В синем и далеком океане,

Где-то возле Огненной Земли,

Плавают в сиреневом тумане

Мертвые седые корабли.

Их ведут слепые капитаны,

Где-то затонувшие давно.

Утром их немые караваны

Тихо опускаются на дно.

Ждет их океан в свои объятья,

Волны их приветствуют, звеня.

Страшны их бессильные проклятья

Солнцу наступающего дня…

Je bent zachtaardig vandaag

Je bent bleek vandaag

Je bent bleker dan de maan vandaag...

Je leest poëzie

Je telde de zonden

Je bent zo stil als een kind.

Je paarse abt

Zal oprecht blij zijn

En willekeurig zonden vergeven...

Laat je gedachte vallen

Ruimte genoeg in het paradijs.

Je valt in slaap en ik zal voor je zingen.

In de blauwe en verre oceaan,

Ergens in de buurt van Tierra del Fuego,

Drijf in de lila mist

Dode grijze schepen.

Ze worden geleid door blinde kapiteins,

Ergens lang geleden gezonken.

In de ochtend hun stille caravans

Zink rustig naar de bodem.

De oceaan wacht op hen in zijn armen,

De golven begroeten hen, rinkelend.

Hun machteloze vloeken zijn verschrikkelijk

Zon van de komende dag...