Доченьки - Александр Вертинский

У меня завелись ангелята,

Завелись среди белого дня.

Все, над чем я смеялся когда-то,

Все теперь восхищает меня!

Жил я шумно и весело — каюсь,

Но жена все к рукам прибрала,

Совершенно со мной не считаясь,

Мне двух дочек она родила.

Я был против.

Начнутся пеленки…

Для чего свою жизнь осложнять?

Но залезли мне в сердце девчонки,

Как котята в чужую кровать!

И теперь с новым смыслом и целью

Я, как птица, гнездо свое вью

И порою над их колыбелью

Сам себе удивленно пою: —

Доченьки, доченьки,

Доченьки мои!

Где ж вы мои ноченьки,

Где вы соловьи?..

Много русского солнца и света

Будет в жизни дочурок моих,

И что самое главное — это

То, что Родина будет у них!

Будет дом.

Будет много игрушек.

Мы на елку повесим звезду.

Я каких-нибудь добрых старушек

Специально для них заведу.

Чтобы песни им русские пели

Чтобы сказки ночами плели,

Чтобы тихо года шелестели,

Чтобы детства — забыть не могли!

Правда, я постарею немного,

Но душой буду юн как они!

И просить буду доброго Бога,

Чтоб продлил мои грешные дни.

Вырастут доченьки Доченьки мои…

Будут у них ноченьки, Будут соловьи!

А закроют доченьки Оченьки мои,

Мне споют на кладбище Те же соловьи!

Ik heb engelen

Op klaarlichte dag gewond.

Alles waar ik ooit om heb gelachen

Alles verbaast me nu!

Ik leefde luidruchtig en opgewekt - ik beken,

Maar de vrouw nam alles in handen,

Mij ​​volledig negeren

Ze baarde me twee dochters.

Ik was er tegen.

Luiers beginnen...

Waarom je leven ingewikkeld maken?

Maar de meisjes klommen in mijn hart,

Als kittens in andermans bed!

En nu met een nieuwe betekenis en doel

Ik, als een vogel, bouw mijn nest

En soms over hun wieg

Ik zing verbaasd voor mezelf:

Dochters, dochters,

Mijn dochters!

Waar ben je mijn nachten,

Waar zijn jullie nachtegalen?..

Veel Russische zon en licht

Zal in het leven van mijn dochters zijn,

En het belangrijkste is:

Het feit dat ze hun thuisland zullen hebben!

Er komt een huis.

Er zal veel speelgoed zijn.

We zullen een ster aan de boom hangen.

Ik ben een soort oude dames

Ik doe het speciaal voor hen.

Zodat de Russen liedjes voor ze zingen

Om 's nachts sprookjes te weven,

Om rustig door de jaren te ruisen,

Zodat de kindertijd niet vergeten kan worden!

Het is waar, ik zal een beetje oud worden,

Maar ik zal jong van geest zijn zoals zij!

En ik zal de goede God vragen,

Om mijn zondige dagen te verlengen.

Mijn dochters zullen opgroeien Mijn dochters...

Ze zullen nachten hebben, er zullen nachtegalen zijn!

En mijn dochters zullen mijn zeer,

Dezelfde nachtegalen zullen voor mij zingen op het kerkhof!