О, жизнь моя не уходи - Александр Вертинский

Я так хочу, чтоб ты была со мною,

Чтобы я мог припасть к твоей груди

И в темноте услышать над собою:

«О жизнь моя!

Постой!

Не уходи!»

Не в силах я прервать очарованье

Пускай грозит мне гибель впереди.

В душе живет одно твое признанье:

«О жизнь моя!

Постой!

Не уходи!»

Дай руку мне, смотри, не отрываясь,

Но этих грез печальных не буди.

Они одно твердят, ласкаясь:

«О жизнь моя!

Постой!

Не уходи!»

Ik wil zo graag dat je bij me bent,

Zodat ik op je borst kan vallen

En in de duisternis om boven je te horen:

"O mijn leven!

Wacht!

Ga niet weg!"

Ik kan de charme niet onderbreken

Laat de dood me vooruit bedreigen.

Een van je bekentenissen leeft in mijn ziel:

"O mijn leven!

Wacht!

Ga niet weg!"

Geef me je hand, kijk zonder weg te kijken

Maar maak deze droevige dromen niet wakker.

Ze zeggen één ding, liefkozend:

"O mijn leven!

Wacht!

Ga niet weg!"