Её письмо на фронт - Александр Вертинский

Ее письмо на фронт

Если будешь ранен, милый, на войне,

Напиши об этом непременно мне.

Я тебе отвечу

В тот же самый вечер.

Это будет теплый, ласковый ответ:

Мол, проходят раны

Поздно или рано,

А любовь, мой милый, не проходит, нет!

Может быть, изменишь, встретишься с другой —

И об этом пишут в письмах, дорогой!

—

Напишу… Отвечу…

Ну, не в тот же вечер…

Только будь уверен, что ответ придет:

Мол, и эта рана,

Поздно или рано,

Погрущу, поплачу… все-таки пройдет!

Но в письме не вздумай заикнуться мне

О другой измене — клятве на войне.

Ни в какой я вечер

Трусу не отвечу.

У меня для труса есть один ответ:

Все проходят раны

Поздно или рано,

Но презренье к трусу не проходит, нет!

Haar brief aan de voorkant

Als je gewond bent, lieverd, in de oorlog,

Schrijf me er alsjeblieft over.

ik zal je antwoorden

Op dezelfde avond.

Het zal een warm, aanhankelijk antwoord zijn:

Zoals, de wonden gaan

Laat of eerder

En liefde, mijn liefste, gaat niet voorbij, nee!

Misschien verander je, ontmoet je een ander...

En ze schrijven erover in brieven, lieverd!

—

Ik zal schrijven ... ik zal antwoorden ...

Nou ja, niet op dezelfde avond...

Wees er zeker van dat het antwoord zal komen:

Zoals, en deze wond,

Laat of eerder

Ik zal zinken, ik zal huilen ... het gaat nog steeds voorbij!

Maar in een brief, probeer me niet te hinten

Over nog een verraad - een eed in de oorlog.

Op geen enkele avond

Ik zal geen lafaard antwoorden.

Ik heb één antwoord voor een lafaard:

Iedereen gaat door wonden

Laat of eerder

Maar minachting voor een lafaard gaat niet weg, nee!