Джонни - Александр Вертинский

Увы, на жизни склоне

Сердца все пресыщённей,

И это очень жаль…

У маленького Джонни

Горячие ладони

И зубы, как миндаль.

И зубы, как миндаль.

У маленького Джонни

В улыбке, в жесте, в тоне

Так много острых чар.

И что б ни говорили

О баре «Пикадилли»,

Но это славный бар.

Но ад ли это, рай ли —

Сигары и коктейли

И кокаин подчас!

Разносит Джонни кротко,

А денди и кокотки

С него не сводят глаз.

С него не сводят глаз.

Но Джонни — он спокоен:

Никто не удостоен,

Невинен алый рот.

В зажженном им пожаре

На Пикадилли в баре

Он холоден, как лед.

Как хрупки льдинки эти…

Однажды на рассвете

Тоску ночей гоня,

От жажды умирая,

В потоке горностая

Туда вошла она.

Туда вошла она.

Бессонницей томима,

Усталая от грима,

О, возраст, полный грез!

О, жажда, ради бога,

Любить еще немного

И целовать до слез.

Кто угадает сроки!

На табурет высокий

Присела у окна.

В почтительном поклоне

Пред ней склонился Джонни,

Он ей принес вина.

Он ей принес вина.

С тех пор прошли недели,

И ей уж надоели

И Джонни и миндаль.

И выгнанный с позором,

Он нищим стал и вором,

И это очень жаль.

Helaas, op de helling van het leven

Harten raken steeds voller

En het is jammer...

Kleine Johnny

hete handpalmen

En tanden als amandelen.

En tanden als amandelen.

Kleine Johnny

In een glimlach, in een gebaar, in een toon

Zoveel scherpe charmes.

En wat ze ook zeggen

Over de Piccadilly-bar

Maar dit is een leuke bar.

Maar is het de hel, is het de hemel -

Sigaren en cocktails

En soms cocaïne!

Verspreidt Johnny gedwee,

En dandy's en cocottes

Ze houden hun ogen niet van hem af.

Ze houden hun ogen niet van hem af.

Maar Johnny is kalm:

Niemand is het waard

Onschuldige scharlaken mond.

In het vuur dat hij aanstak

Op Piccadilly in een bar

Hij is zo koud als ijs.

Hoe kwetsbaar zijn deze stukken ijs...

Op een dag bij zonsopgang

Op jacht naar melancholische nachten

Sterven van de dorst

In een hermelijnstroom

Daar kwam ze binnen.

Daar kwam ze binnen.

Tomim slapeloosheid,

Moe van make-up

Oh, leeftijd vol dromen!

Oh dorst, in godsnaam

hou van een beetje meer

En kus tot tranen.

Wie kan de data raden!

Op een hoge kruk

Ben bij het raam gaan zitten.

In respectvolle buiging

Johnny boog voor haar,

Hij bracht haar wijn.

Hij bracht haar wijn.

Sindsdien zijn er weken verstreken

En ze is al moe

En Johnny en amandelen.

En in schande verdreven,

Hij werd een bedelaar en een dief,

En dit is erg jammer.