Баллада о земле и небе - Александр Галич

Ах, как трудно улетают люди,

Вот идут по трапу на ветру,

Вспоминая ангельские лютни

И тому подобную муру!

Улетают, как уходят в нети,

Исчезают угольком в золе,

До чего все трудно людям в небе,

До чего все мило на земле!

Пристегните ремни, пристегните ремни!

Ну, давай, посошок на дорожку налей!

Тут же ясное дело, темни не темни,

А на поезде ездить людям веселей…

Пристегните ремни, пристегните ремни!

Не курить!

Пристегните ремни!

И такой, на землю не похожий

Синий мир за взлетной крутизной…

Пахнет небо хлоркою и кожей,

А не теплой горестью земной!

И вино в пластмассовой посуде

Не сулит ни хмеля, ни чудес,

Улетают, улетают люди

В злую даль, за тридевять небес!

Пристегните ремни, пристегните ремни,

Помоги, дорогой, чемоданчик поднять…

И какие-то вдруг побежали огни,

И уже ничего невозможно понять,

Пристегните ремни, пристегните ремни,

Не курить!

Пристегните ремни!

Люди спят, измученные смутой,

Снятся людям их земные сны

Перед тою роковой минутой

Вечной и последней тишины!

А потом, отдав себя крушению,

Камнем вниз, не слушаясь руля!

И земля ломает людям шею,

Их благословенная земля.

Пристегните ремни!

Пристегните ремни!

Мы взлетели уже?

Я не понял.

А вы?

А в окно еще виден кусочек земли,

И немножко бетона, немножко травы…

Отстегните ремни!

Отстегните ремни!

Навсегда отстегните ремни!

Oh, hoe hard vliegen mensen weg,

Hier gaan ze langs de ladder in de wind,

Engelachtige luiten onthouden

En zo'n mura!

Ze vliegen weg als ze naar neti gaan,

Verdwijnen als kolen in de as,

Hoe moeilijk alles is voor mensen in de lucht,

Hoe zoet is alles op aarde!

Maak uw veiligheidsgordels vast, maak uw veiligheidsgordels vast!

Nou, kom op, giet het personeel op het pad!

Hier is het duidelijk, niet verduisteren,

En het is leuker voor mensen om met de trein te rijden...

Maak uw veiligheidsgordels vast, maak uw veiligheidsgordels vast!

Niet roken!

Gordels vastmaken!

En zo, niet vergelijkbaar met de aarde

De blauwe wereld achter de starthelling...

De lucht ruikt naar bleek en leer,

En niet het warme verdriet van de aarde!

En wijn in plastic schalen

Belooft geen hop of wonderen,

Vlieg weg mensen vliegen weg

Naar de kwade afstand, voorbij de verre hemelen!

Maak uw veiligheidsgordels vast, maak uw veiligheidsgordels vast

Help, schat, til de koffer op ...

En sommige lichten gingen plotseling aan,

En het is onmogelijk om iets te begrijpen

Maak uw veiligheidsgordels vast, maak uw veiligheidsgordels vast

Niet roken!

Gordels vastmaken!

Mensen slapen, uitgeput door de onrust,

Mensen dromen van hun aardse dromen

Voor dat noodlottige moment

Eeuwige en definitieve stilte!

En dan, zich overgevend aan de ondergang,

Steen naar beneden, niet gehoorzamen aan het roer!

En de aarde breekt de nek van de mensen,

Hun gezegende land.

Gordels vastmaken!

Gordels vastmaken!

Zijn we al vertrokken?

Ik begreep het niet.

Jij ook?

En door het raam zie je nog een stuk land,

En een beetje beton, een beetje gras...

Maak uw riemen los!

Maak uw riemen los!

Maak uw veiligheidsgordels voor altijd los!