Où es-tu - Bruno Pelletier

Je parle, je parle et tous les mots qui sortent

Ne trouvent pas d'écho

En toi

Je tends la main vers ton silence

Mais ce geste n’a pas d’importance

Pour toi

Où es-tu?

Je ferme les yeux un moment

Quand je les ouvre, tout est trop grand

Pour moi

Ma tête est prise dans un nuage

Je n’reconnais plus ton visage

Pourquoi?

Qui es-tu?

Je t’aime, mais tu t’en vas déjà

Je t’aime, retourne-toi

Regarde-moi

Si je m’approche, si je te touche

Ta barricade me repousse

Pourquoi?

Dis-moi pourquoi tant de mystère

Dis-moi pourquoi tant de colère

En moi?

Où es-tu?

Je t’aime et tu ne m’entends pas

Je t’aime, écoute-moi

Je voulais seulement te rejoindre

Et mettre mon cœur dans ta main

T’offrir mes yeux, pour la présence

Et mes deux bras, jusqu'à demain

Je t’aime et c’est plus fort que moi

Je t’aime et j’ai le mal de toi

Je t’aime et tu t’arraches à moi

Pour aller te donner à d’autre mains

Et nos vies prendront d’autres chemins

Je ne resterai pas… là

Ik spreek, ik spreek en alle woorden die eruit komen

vind geen echo

In jou

Ik reik uit voor je stilte

Maar dat gebaar doet er niet toe

Voor jou

Waar ben je?

Ik sluit even mijn ogen

Als ik ze open, is alles te groot

Naar mij

Mijn hoofd zit gevangen in een wolk

Ik herken je gezicht niet meer

Waarom?

Wie ben jij?

Ik hou van je, maar je gaat al weg

Ik hou van je, draai je om

Kijk me aan

Als ik in de buurt kom, als ik je aanraak

Je barricade duwt me terug

Waarom?

Vertel me waarom zoveel mysterie

Vertel me waarom zoveel woede

In mij?

Waar ben je?

Ik hou van je en je hoort me niet

Ik hou van je, luister naar me

Ik wilde alleen maar met je mee

En leg mijn hart in jouw hand

Bied je mijn ogen aan, voor de aanwezigheid

En mijn twee armen, tot morgen

Ik hou van je en het is sterker dan ik

ik hou van je en ik mis je

Ik hou van je en je scheurt jezelf van me weg

Om te gaan en je in andere handen te geven

En onze levens zullen andere wegen nemen

Ik blijf niet... daar