Тюнер и метроном - Кирилл Комаров

В те времена, когда бога звали Джон Леннон,

И лишь любимые песни писались на «Агфу"и «Денон»,

Тьюнер и метроном находились в груди,

Вечность была впереди.

Мы изрядно кривлялись, но в общем мы были честны.

Мы заводили друзей.

Мы не заводили часы.

Забывали прощаться и не запирали дверей.

Кровь бежала быстрей.

Тьюнер и метроном где-то внутри.

Найденный тон, пойманный ритм.

Верен ли курс и хватит ли сил --

Мне было поровну.

Поэтому я победил.

Когда грянул гром, мы встали в свободную нишу,

Упёрлись руками, локтями в съезжавшую крышу.

Фотогенично застыли, да так и остались стоять.

Не вправе уронить, не в силах поднять.

Тьюнер и метроном где-то внутри.

Найденный тон, пойманный ритм.

Чёрный квадрат или бледный овал.

Я всё сделал правильно.

Поэтому и проиграл.

Бог -- это Бог, Джон Леннон -- это Джон Леннон.

А что до меня, то я сам себе ангел и демон.

И хотя вечности нет, есть смысл продолжать.

Кровь продолжает бежать.

Тьюнер и метроном -- это внутри.

Найденный тон, пойманный ритм.

Здесь и сейчас.

Ничего на потом.

Бьётся внутри меня тьюнер и метроном.

In de tijd dat God John Lennon heette

En alleen favoriete nummers werden geschreven op "Agfu" en "Denon",

De tuner en metronoom zaten in de kist,

De eeuwigheid lag in het verschiet.

We grijnsden behoorlijk, maar over het algemeen waren we eerlijk.

We hebben vrienden gemaakt.

We hebben de klok niet opwinden.

Ze vergaten afscheid te nemen en deden de deuren niet op slot.

Het bloed liep sneller.

Tuner en metronoom ergens binnen.

Gevonden toon, gevangen ritme.

Is de koers correct en is er voldoende kracht -

Ik was gelijk.

Daarom heb ik gewonnen.

Toen de donder toesloeg, stonden we in een vrije nis,

Ze lieten hun handen, ellebogen op het schuifdak rusten.

Fotogeniek bevroor, en dus bleven ze staan.

Geen recht op afgeven, niet in staat om op te halen.

Tuner en metronoom ergens binnen.

Gevonden toon, gevangen ritme.

Zwart vierkant of bleek ovaal.

Ik deed alles goed.

Daarom verloor hij.

God is God, John Lennon is John Lennon.

Wat mij betreft, ik ben mijn eigen engel en demon.

En hoewel er geen eeuwigheid is, is het zinvol om door te gaan.

Het bloed blijft stromen.

Tuner en metronoom zijn binnen.

Gevonden toon, gevangen ritme.

Hier en nu.

Niets voor later.

Een tuner en een metronoom kloppen in mij.