Стоп! Думаю себе - Игорь Тальков

Вот и всё — развенчан культ вождя-тирана,

И соратников его выявлена суть.

По реке кровавых слёз к берегам обмана невезучая страна держала путь.

По реке кровавых слёз к берегам обмана невезучая страна держала путь.

Припев:

Стоп!

Стоп, думаю себе, что-то тут не так,

Культ развенчан, а тиран спит в земле святой,

И в святой стене лежат палачи и гады

Рядом с теми, кто раздавлен был под их пятой.

Что-то тут не так!

А затем схватил штурвал кукурузный гений

И давай махать с трибуны грязным башмаком,

Помахал и передал вскоре эстафету

Пятикратному герою — кумиру дураков.

А тот герой бесспорно был страстным металлистом:

Облепился орденами с головы до пят,

Грабил бедную страну с бандою министров

И высокие награды вешал всем подряд.

Припев:

Стоп!

Стоп, думаю себе, что-то тут не так.

Всё кричим: застой, застой — а цветочки то лежат

Под табличкой на стене дома на Кутузовском

И на бюсте у героя все 5 звезд висят.

Что-то тут не так!

Вот сверкнул надежды луч: дождалась Россия,

Уж отчаялась и ждать, что греха таить:

Мы теперь должны зажить честно и красиво,

Мы должны зажить счастливо, правильно зажить.

Но…

Припев:

Стоп!

Думаю себе, тут опять загвоздка,

Кто вчера стоял у трона, тот и нынче там:

Перестроились, ублюдки, во мгновенье ока,

И пока они у трона, грош цена всем нам.

Dat is alles - de cultus van de tirannieke leider is ontkracht,

En de essentie van zijn medewerkers wordt onthuld.

Langs de rivier van bloedige tranen naar de kusten van bedrog, was het ongelukkige land onderweg.

Langs de rivier van bloedige tranen naar de kusten van bedrog, was het ongelukkige land onderweg.

Refrein:

Stop!

Stop, denk ik bij mezelf, hier klopt iets niet,

De cultus wordt ontkracht, en de tiran slaapt in het heilige land,

En beulen en reptielen liggen in de heilige muur

Naast degenen die onder hun hielen werden verpletterd.

Hier klopt iets niet!

En greep toen het roer van het maïsgenie

En laten we met een vuile schoen vanaf het podium zwaaien,

Zwaaide en gaf al snel het stokje door

Aan de vijfvoudige held - het idool van dwazen.

En die held was onmiskenbaar een gepassioneerde metalhead:

Bedekt met bestellingen van top tot teen,

Een arm land beroofd met een bende ministers

En hij hing hoge onderscheidingen voor iedereen.

Refrein:

Stop!

Stop, denk ik bij mezelf, hier klopt iets niet.

We blijven roepen: stagnatie, stagnatie - en dan liggen de bloemen

Onder het bord aan de muur van het huis op Kutuzovsky

En aan de buste van de held hangen alle 5 sterren.

Hier klopt iets niet!

Hier flitste een sprankje hoop: Rusland wachtte,

Al wanhopig en wachten, om eerlijk te zijn:

We moeten nu eerlijk en mooi leven,

We moeten gelukkig leven, goed leven.

Maar…

Refrein:

Stop!

Ik denk bij mezelf, hier weer de addertje onder het gras,

Wie gisteren op de troon stond, is er vandaag:

Klootzakken in een oogwenk herschikt

En terwijl ze op de troon zitten, is de prijs waardeloos voor ons allemaal.