Жизнь моя - вечная осень - Владимир Захаров

По дороге, по бездорожью.

Было мне легко, было сложно.

Был и гладок путь, был и скользок.

Сколько было бед, счастья сколько.

И по жизни мне было всякое.

Было горькое, было сладкое.

Я старался жить как велел Господь.

Иногда мой друг побеждала плоть.

Жизнь моя — вечная осень.

Слезы холодные льются с небес.

Господи, ты же не бросишь.

Ты же не бросишь меня, я верю тебе.

Я прошёл может пол пути.

Может полстраны, может пол-любви.

Мне идти сколь укажет Бог.

Может было всё уж не так и плохо.

Всё пройдёт и моя печаль.

Всё пройдёт, всё изменится.

Я иду по дороге в даль.

Буду жить мой друг и надеяться

Op de weg, offroad.

Het was gemakkelijk voor mij, het was moeilijk.

Er was een glad pad, er was ook een glibberig pad.

Hoeveel problemen, hoeveel geluk.

En ik heb alles gehad in mijn leven.

Het was bitter, het was zoet.

Ik probeerde te leven zoals de Heer gebood.

Soms heeft mijn vriend het vlees overwonnen.

Mijn leven is de eeuwige herfst.

Koude tranen stromen uit de hemel.

Heer, u geeft niet op.

Je verlaat me niet, ik geloof je.

Ik ging misschien halverwege.

Misschien een half land, misschien een halve liefde.

Ik moet gaan zoals God me zegt.

Misschien was het allemaal niet zo erg.

Alles gaat voorbij en mijn verdriet.

Alles gaat voorbij, alles zal veranderen.

Ik loop langs de weg de verte in.

Ik zal mijn vriend leven en hopen