Схватка - Владимир Захаров, Рок-острова

На землю падал пушистый снег и, уходя в тайгу,

Брал на охоту с собой человек любимую лайку свою.

Им предстояла встреча с медведем в неравном, быть может, бою,

А снег все падал, пушистый, белый, и ветер пел песню свою.

Вот когти медведя уже у горла, и смрадом разит из пасти,

Ну что же, так видно Богу угодно: мы все у него во власти.

Ружье пополам и нож не достать, но, кровь облизнув с боков,

Пес ринулся пулей и не разжать смертельной хватки клыков.

Мгновенье хозяину пес подарил и с рваной раной в боку

Пес видел, как нож свой хозяин вонзил в горло медведю-врагу.

На землю ложился колючий снег и руки коробил мороз.

Pluizige sneeuw viel op de grond en vertrok naar de taiga,

Een man nam zijn geliefde husky mee op jacht.

Ze zouden een beer ontmoeten in een misschien ongelijke strijd,

En de sneeuw bleef vallen, pluizig, wit, en de wind zong zijn lied.

Hier zijn de klauwen van de beer al bij de keel, en de stank stinkt uit de mond,

Nou, het lijkt erop dat het God behaagt: we zijn allemaal in zijn macht.

Het pistool in tweeën en het mes kunnen niet worden bereikt, maar na het bloed van de zijkanten te hebben gelikt,

De hond snelde met een kogel en maakte de dodelijke greep van hoektanden niet los.

De hond gaf de eigenaar een moment en met een gescheurde wond in zijn zij

De hond zag hoe zijn baas een mes in de keel van een vijandige beer stak.

Stekelige sneeuw viel op de grond, en de vorst trilde op de handen.