Он не верит в меня - Зоя Ященко, Белая Гвардия

Он не верит в меня, он и слышать не хочет обо мне,

Он читает такие гигантские книги о британской войне,

Я смотрю на него из угла двухэтажной квартиры и жду,

Ведь когда-то должно же ему надоесть говорить ерунду,

И он скажет мне слово, такое короткое слово,

С которым рифмуется горных ущелий вода (да, да),

Поезда, города (да, да), лабуда, лебеда (да, да),

И летящая по небу звезда.

И он скажет мне слово.

Он не верит в меня, он считает меня

Безалаберной куклой с картинки в твоем букваре,

Он лежит, растянувшись, и пьет сквозь соломинку воздух на Лысой горе.

Я смотрю на него через призму светящихся капель на мокрой листве,

Ведь когда-то должны же ему надоесть эти войны,

Деревянные кони на шахматном поле в медовой траве,

И он скажет мне слово, такое короткое слово,

С которым рифмуется весь белый свет (нет, нет),

Пистолет, амулет (нет, нет), плед и кабриолет (нет, нет),

Марлезонский балет (нет, нет).

И он скажет мне слово.

Он не верит в меня, он играет такую безумную музыку белых дождей,

Он поет симфоническим голосом песнь погребенных вождей.

Я смотрю на него из десятого кресла в последнем ряду,

Я вращаю в руке апельсин и мучительно жду.

И он скажет мне слово…

Hij gelooft niet in mij, hij wil niet eens over mij horen,

Hij leest zulke gigantische boeken over de Britse oorlog,

Ik kijk naar hem vanuit de hoek van een appartement met twee verdiepingen en wacht,

Per slot van rekening moet hij op een dag moe worden van het praten van onzin,

En hij zal een woord tegen mij zeggen, zo'n kort woord,

Waarop bergkloven water rijmt (ja, ja),

Treinen, steden (ja, ja), rotzooi, quinoa (ja, ja)

En een ster die langs de hemel vliegt.

En hij zal een woord tegen me zeggen.

Hij gelooft niet in mij, hij houdt rekening met mij

Een onvoorzichtige pop van de foto in je primer,

Hij ligt uitgestrekt en drinkt lucht door een rietje op de Kale Berg.

Ik kijk naar hem door het prisma van lichtgevende druppels op nat gebladerte,

Per slot van rekening moet hij op een dag genoeg krijgen van deze oorlogen,

Houten paarden op een schaakveld in honinggras,

En hij zal een woord tegen mij zeggen, zo'n kort woord,

Waar de hele wereld mee rijmt (nee, nee)

Pistool, amulet (nee, nee), deken en cabriolet (nee, nee)

Marlezon-ballet (nee, nee).

En hij zal een woord tegen me zeggen.

Hij gelooft niet in mij, hij speelt zulke gekke witte regen muziek,

Hij zingt met een symfonische stem het lied van de begraven leiders.

Ik kijk hem aan vanaf de tiende stoel op de laatste rij,

Ik draai een sinaasappel in mijn hand en wacht pijnlijk.

En hij zal een woord tegen me zeggen...