Tout semble si - Zebda

Tout semble si apaisé dans ma ville

Si je suis fou, que cache cet asile?

Ces Africaines aux cheveux lisses

Qui malgré tout l’avaient faite métisse

Tous ces sourires qui coulent à flots

Et tant de bourses à boire des chocolats chauds

Tous ces enfants à qui il manque rien

Et les terrasses qui ont fait le plein

Je suis fracas quand la foule est tranquille

Et toi tu sembles si apaisée ma ville

N’attends pas qu’ils reviennent

Même s’ils n’ont pas d’armes tu vois

N’attends pas qu’ils reviennent

Ils ont pris quatre villes déjà

N’attends pas qu’ils nous tiennent

Même s’ils n’ont pas d’armes ils sont là

N’attends pas qu’ils reviennent

Il manque que le sable et le soleil couchant

Il manque que la mer y a déjà les marchands

Y a même un peu de vent qui fouette

Et les pigeons qui font semblant d'être des mouettes

Des jambes nues et des cuisses croisées

Comme un certain l’a écrit, «la Nausée»

Tous ces goûters à vous dégoûter du bonheur

A pas aimer qu’il soit bientôt quatre heures

Je suis fracas quand la foule est tranquille

Et toi tu sembles si apaisée ma ville

Tout semble si apaisé dans ma ville

Mais j’y crois pas, tout ça c’est trop facile

Toutes les villes se prennent avec des mots

Y a toujours une moitié pour dire bravo

C’est pas la guerre, c’est dépassé

On me dit: «c'est qu’un mauvais moment à passer»

En tout cas si je lâche mon lasso

Ils seront à la porte de mon ghetto

Comme à Toulon, Orange ou Marignane

Mais je m’en fous, ici on aime la castagne

Alles lijkt zo vredig in mijn stad

Als ik gek ben, wat verbergt dit asiel dan?

Deze steilharige Afrikanen

Die haar ondanks alles halfbloed had gemaakt?

Al die glimlachen die vloeien

En zoveel portemonnees om warme chocolademelk te drinken

Al die kinderen die niets tekort komen

En de terrassen die vol liepen

Ik ben luid als de menigte stil is

En je lijkt zo vredig mijn stad

Wacht niet tot ze terugkomen

Zelfs als ze geen wapens hebben, zie je?

Wacht niet tot ze terugkomen

Ze hebben al vier steden ingenomen

Wacht niet tot ze ons vasthouden

Zelfs als ze geen wapens hebben, zijn ze er

Wacht niet tot ze terugkomen

Het enige dat ontbreekt is het zand en de ondergaande zon

Het mist dat de zee de kooplieden daar al heeft

Er waait zelfs een beetje wind

En de duiven die doen alsof ze meeuwen zijn

Blote benen en gekruiste dijen

Zoals iemand schreef: "Misselijkheid"

Al die snacks om je van te walgen van geluk

Niet leuk vinden dat het bijna vier uur is

Ik ben luid als de menigte stil is

En je lijkt zo vredig mijn stad

Alles lijkt zo vredig in mijn stad

Maar ik geloof het niet, het is allemaal te makkelijk

Alle steden zijn ingenomen met woorden

Er is altijd een half om goed gedaan te zeggen

Het is geen oorlog, het is achterhaald

Ze vertellen me: "Het is gewoon een slecht moment om te slagen"

Hoe dan ook, als ik mijn lasso laat vallen

Ze zullen bij de deur van mijn getto zijn

Zoals in Toulon, Orange of Marignane

Maar het kan me niet schelen, hier houden we van de strijd