Цейская - Юрий Визбор

Вот и опять между сосен открылась картина:

Путь к небесам, что стенами из камня зажат,

Здесь на рассвет золотые взирают вершины,

И ледники, как замерзшее небо, лежат.

Этот в белых снегах горнолыжный лицей —

Панацея от наших несчастий,

Мы не верим словам, но в альплагере Цей

Все мы счастливы были отчасти.

Эти хребты нам сулили и радость, и беды,

Издалека звали нас, чтобы мы их прошли,

Эти снега нас не раз приводили к победам,

А иногда приводили от дружбы к любви.

Этот в белых снегах горнолыжный лицей —

Панацея от наших несчастий,

Мы не верим словам, но в альплагере Цей

Все мы счастливы были отчасти.

Здесь нам с тобой, победив городские химеры,

Ясный покой приходил и в словах, и в слезах,

Если ж уйдем, то уйдем обязательно с верой,

С верой, что вслед нам помолится старый монах.

Этот в белых снегах горнолыжный лицей —

Панацея от наших несчастий,

Мы не верим словам, но в альплагере Цей

Все мы счастливы были отчасти.

Hier weer een plaatje geopend tussen de dennen:

Het pad naar de hemel, dat wordt geblokkeerd door stenen muren,

Hier kijken gouden pieken naar de dageraad,

En gletsjers liggen als een bevroren lucht.

Dit ski-lyceum in de witte sneeuw -

Panacee voor ons ongeluk,

We geloven de woorden niet, maar in het Tsey alpenkamp

Tot op zekere hoogte waren we allemaal blij.

Deze richels beloofden ons zowel vreugde als moeite,

Van ver riepen ze ons om er doorheen te gaan,

Deze sneeuw heeft ons meer dan eens naar overwinningen geleid,

En soms leidden ze van vriendschap naar liefde.

Dit ski-lyceum in de witte sneeuw -

Panacee voor ons ongeluk,

We geloven de woorden niet, maar in het Tsey alpenkamp

Tot op zekere hoogte waren we allemaal blij.

Hier zijn we met jullie, nadat we de stadschimaera's hebben verslagen,

Duidelijke vrede kwam zowel in woorden als in tranen,

Als we vertrekken, zullen we zeker met vertrouwen vertrekken,

Met het vertrouwen dat een oude monnik na ons zal bidden.

Dit ski-lyceum in de witte sneeuw -

Panacee voor ons ongeluk,

We geloven de woorden niet, maar in het Tsey alpenkamp

Tot op zekere hoogte waren we allemaal blij.