Тост За Женьку - Юрий Визбор

Так выпьем, ребята, за Женьку!

За Женечку пить хорошо!

Вы помните, сколько сражений

Я с именем Женьки прошел.

И падали годы на шпалы,

И ветры неслись, шелестя…

О, сколько любимых пропало

По тем непутевым путям!

И в грохоте самосожженья

Забыли мы их навсегда.

Но Женя… Вы помните?

Женя…

Я с ней приходил ведь сюда —

Тогда, в девятнадцатом веке…

Ну вспомните вы, черт возьми!

Мне двор представляется некий —

В Воронеже или в Перми.

То утро вставало неброско,

Лишь отсветы на полу,

«Голландкою» пахло и воском,

И шторой, примерзшей к стеклу.

А вы будто только с охоты.

Я помню такой кабинет…

И пили мы мерзкое что-то,

Похожее на «Каберне».

Но все же напились порядком,

И каждый из вас толковал:

«Ах, ах, молодая дворянка,

Всю жизнь я такую искал…»

Ну, вспомнили?

То-то.

И верно,

Ни разу с тех пор не встречал

Я женщины более верных

И более чистых начал.

Не помню ничьих я объятий,

Ни губ я не помню, ни рук…

— Так где ж твоя Женька, приятель?

Сюда ее, в дружеский круг!

— Да где-то гуляет отважно,

На пляже каком-то лежит…

Но это не важно, не важно:

Я крикну — она прибежит.

— Ну что, гражданин, ты остался

Один.

Закрывать нам пора!

— А он заплатил?

— Рассчитался.

— Намерен сидеть до утра?

— Да нет.

По привычке нахмурясь,

Я вышел из прошлого прочь…

Гостиница «Арктика», Мурманск.

Глухая полярная ночь.

Dus laten we drinken, jongens, voor Zhenya!

Het is goed om te drinken voor Zhenya!

Weet je nog hoeveel gevechten?

Ik ben geslaagd met de naam Zhenya.

En de jaren vielen op de slapers,

En de wind raasde, ritselend...

Oh hoeveel dierbaren zijn er niet meer

Op die ongelukkige paden!

En in het gebrul van zelfverbranding

We zijn ze voor altijd vergeten.

Maar Zhenya... Weet je het nog?

Zhenya…

Ik kwam hier met haar -

Toen, in de negentiende eeuw...

Nou, onthoud, verdomme!

Het lijkt mij een binnenplaats -

In Voronezj of in Perm.

Die ochtend kwam onopvallend op,

Alleen reflecties op de vloer

"Hollands" rook naar was,

En een gordijn bevroren aan het glas.

En je lijkt net uit de jacht te zijn.

Ik herinner me zo'n kantoor...

En we dronken iets gemeens,

gelijk aan Cabernet

Maar toch dronken geworden in orde,

En ieder van jullie interpreteerde:

"Ah, ah, jonge edelvrouw,

Hier ben ik al mijn hele leven naar op zoek...'

Wel, weet je nog?

Dat is het.

En goed

Sindsdien niet meer ontmoet

Ik ben meer trouwe vrouwen

En een zuiverder begin.

Ik herinner me niemands knuffels,

Ik herinner me geen lippen of handen...

- Waar is je Zhenya, vriend?

Hier is het, in een vriendelijke kring!

- Ja, ergens moedig loopt,

Op een strand ligt ...

Maar het maakt niet uit, maakt niet uit:

Ik zal schreeuwen - ze zal komen rennen.

- Nou, burger, je bent gebleven

Een.

Het is tijd dat we sluiten!

— Heeft hij betaald?

- Berekend.

- Ben je van plan om tot de ochtend te blijven zitten?

- Welnee.

Uit gewoonte fronsen,

Ik kwam uit het verleden weg...

Hotel "Arktika", Moermansk.

Stille poolnacht.