Прощай, Москва - Юрий Визбор

Прощай, Москва, не надо слов и слез,

Скажу тебе сегодня по секрету:

Не знаешь ты, что я тебя увез,

В душе своей ношу тебя по свету.

Не знаешь ты, что, если у костра

Глаза подернет дым воспоминаний,

По долгим, одиноким вечерам,

К тебе ходить я буду на свиданье.

Мне здесь знаком, наверно, каждый двор,

Тебе на память подарил я детство,

И молодость, и солнечный задор

Ты, город мой, оставил мне в наследство.

Прощай, Москва, в сиянье гордых звезд,

Прими слова прощального привета,

Не знаешь ты, что я тебя увез,

В душе своей ношу тебя по свету.

Vaarwel Moskou, woorden en tranen zijn niet nodig,

Ik zal je vandaag een geheim verklappen:

Je weet niet dat ik je heb meegenomen

In mijn ziel draag ik je over de hele wereld.

Weet je niet wat als bij het vuur?

De rook van herinneringen zal je ogen bedekken,

Op lange, eenzame avonden,

Ik ga naar je toe op een date.

Ik weet hier, waarschijnlijk, elke tuin,

Ik gaf je je jeugd als aandenken,

Zowel jeugd als zonnig enthousiasme

Jij, mijn stad, liet me een erfenis na.

Vaarwel, Moskou, in de glans van trotse sterren,

Accepteer de woorden van afscheid,

Je weet niet dat ik je heb meegenomen

In mijn ziel draag ik je over de hele wereld.