Подарите Мне Море - Юрий Визбор

Я когда-то состарюсь, память временем смоет,

Если будут подарки мне к тому рубежу,

Не дарите мне берег, подарите мне море,

Я за это, ребята, вам спасибо скажу.

(2)

Поплыву я по морю, свою жизнь вспоминая,

Вспоминая свой город, где остались друзья,

Где все улицы в море, словно реки впадают,

И дома, как баркасы, на приколе стоят.

(2)

Что же мне еще надо?

Да, пожалуй, и хватит,

Лишь бы маленький дизель безотказно служил,

Лишь бы руки устали на полуночной вахте,

Чтоб почувствовать снова, что пока что ты жив.

(2)

Лишь бы я возвращался, знаменитый и старый,

Лишь бы доски причала, проходя, прогибал,

Лишь бы старый товарищ, от работы усталый,

С молчаливой улыбкой руку мне пожимал.

(2)

Я когда-то состарюсь, память временем смоет,

Если будут подарки мне к тому рубежу,

Не дарите мне берег, подарите мне море,

Я за это, ребята, вам спасибо скажу.

(2)

Op een dag zal ik oud worden, de herinnering zal door de tijd worden weggespoeld,

Als er geschenken voor mij zijn voor die mijlpaal,

Geef me niet de kust, geef me de zee,

Hiervoor, jongens, zal ik jullie bedanken.

(2)

Ik zal over de zee zeilen, denkend aan mijn leven,

Denkend aan je stad, waar vrienden bleven,

Waar alle straten in de zee zijn, zoals rivieren stromen,

En huizen, zoals sloepen, worden aangelegd.

(2)

Wat heb ik nog meer nodig?

Ja, dat is waarschijnlijk genoeg

Als slechts een kleine dieselmotor zonder mankeren diende,

Waren de wijzers maar moe van de middernachtwacht,

Om weer te voelen dat je voor nu leeft.

(2)

Kon ik maar terugkeren, beroemd en oud,

Als alleen de planken van de pier, passeren, buigen,

Al was het maar een oude kameraad, moe van het werk,

Met een stille glimlach schudde hij mijn hand.

(2)

Op een dag zal ik oud worden, de herinnering zal door de tijd worden weggespoeld,

Als er geschenken voor mij zijn voor die mijlpaal,

Geef me niet de kust, geef me de zee,

Hiervoor, jongens, zal ik jullie bedanken.

(2)