Пик Ленина - Юрий Визбор

Статный парень, товарищ мой,

Он приехал издалека —

Из страны, где тепло зимой,

И другая шумит река.

И заснуть бы нам всем пора,

Но хороший пошел разговор.

И сидят у костра семь стран,

У подножья Памирских гор.

Переводчик не нужен нам,

Мы поймем друг друга без слов.

Снег и ветер — все пополам,

Пополам — и мороз, и тепло.

И твои, товарищ, бои

Оставляют меня без сна.

Государства у нас свои,

Революция в нас одна.

Мы идем по крутым снегам,

И метет, понимаешь, метет,

Упирается в грудь пурга,

На щеках намерзает лед.

Но сгибает спину гора,

И крутой восходит маршрут —

Поднимаются вверх семь стран,

Вместе к Ленину все идут!

Statige man, mijn vriend,

Hij kwam van ver -

Uit een land waar het 's winters warm is,

En een andere rivier brult.

En het is tijd voor ons allemaal om in slaap te vallen,

Maar het gesprek verliep goed.

En zeven landen zitten bij het vuur,

Aan de voet van het Pamir-gebergte.

We hebben geen tolk nodig

We zullen elkaar begrijpen zonder woorden.

Sneeuw en wind - alles in de helft,

In de helft - zowel vorst als hitte.

En de jouwe, kameraad, vecht

Laat me slapeloos achter.

We hebben onze eigen staten

Er is maar één revolutie in ons.

We lopen op steile sneeuw,

En veegt, je weet wel, veegt,

Een sneeuwstorm rust op de borst,

IJs bevriest op de wangen.

Maar de berg buigt zijn rug,

En de steile oplopende route -

Zeven landen stijgen

Iedereen gaat samen naar Lenin!