Мы вышли из зоны циклона - Юрий Визбор

Мы вышли из зоны циклона,

Из своры штормов и дождей,

У всех появилась законно

Одна из бессмертных идей:

Граненых стаканов касанье,

Как славно, друзья, уцелеть,

Оставил циклон на прощанье

Лишь вмятину в правой скуле.

Он наши машины проверил

И души, злодей, закружил,

И каждую нашу потерю

Из вороха лжи обнажил,

Порядок серьезно нарушив,

Сидим мы всю ночь напролет,

Поскольку спасти наши души

Никто, кроме нас, не придет.

И с нами в моряцкой одежде,

Суровых мужчин посреди,

Добрейшая дама Надежда,

Как все, со стаканом сидит,

Не вписана в роль судовую,

Паек здесь имеет и кров,

Ведя свою жизнь трудовую

Среди, в основном, моряков.

Так с песнями мы отдыхаем,

Глаголу рассудка не вняв,

Заплачет четвертый механик,

Надежду за талью обняв,

И вилку стальную калеча,

В любовь нас свою посвятит,

И, чтоб описать эти речи,

Не можно и буквы найти.

Не скрою, и я, дорогая,

Не в меру был весел тогда,

Когда поживал, полагая,

Что ты не такая беда,

Что вольным плыву кочегаром,

Семь бед оставляя вдали,

Слегка задевая гитарой

За меридианы земли.

Рассвет, на красивости падкий,

Встает перед днем трудовым.

Друзья мои в полном порядке

Храпят по каютам своим.

Циклон удалился на сушу,

Оставив пейзаж на столе,

И спиртом промытые души,

И вмятину в правой скуле.

We verlieten de cycloonzone,

Van een pak stormen en regens,

Iedereen heeft het legaal

Een van de onsterfelijke ideeën:

Gefacetteerde glazen aanraking,

Wat leuk, vrienden, om te overleven,

Heb de cycloon vaarwel verlaten

Alleen een deuk in het rechter jukbeen.

Hij controleerde onze auto's

En de zielen, de schurk, wervelden,

En elk van onze verliezen

Van een hoop leugens ontmaskerd,

Serieus de regels overtreden

We zitten de hele nacht

Sinds red onze zielen

Niemand anders dan wij zal komen.

En met ons in zeemanskleren,

Harde mannen in het midden

Beste Dame Hoop,

Net als iedereen zit hij met een glas,

Niet opgenomen in de rol van de rechtbank,

Het rantsoen heeft hier ook beschutting,

Mijn werkende leven leiden

Onder, voornamelijk, zeilers.

Dus met liedjes rusten we,

Zonder acht te slaan op het werkwoord van de rede,

De vierde monteur zal huilen,

Hoop omarmen door de taille,

En een stalen vork verlammend,

Hij zal zijn liefde aan ons wijden,

En om deze woorden te beschrijven,

Ik kan de letters ook niet vinden.

Ik zal me niet verstoppen, en ik, schat,

Ik was toen te vrolijk,

Toen ik leefde, gelovend

Dat je niet zo'n probleem bent

Dat ik vrij zwem als stoker,

Zeven problemen weglatend

Een beetje op de gitaar slaan

Voorbij de meridianen van de aarde.

Dageraad, begerig naar schoonheid,

Sta op voor de dag van de arbeid.

Met mijn vrienden gaat het goed

Ze snurken in hun hutten.

De cycloon ging aan land

Het landschap op tafel laten liggen

En zielen gewassen met alcohol,

En een deuk in het rechter jukbeen.