Когда мы вернемся - Юрий Визбор

Когда-нибудь, страшно подумать когда,

Сбудется день иной,

Тогда мы, дружище, вернемся туда,

Откуда ушли давно,

Тогда мы пробьемся сквозь полчища туч

И через все ветра,

И вот старый дом открывает наш ключ,

Бывавший в других мирах.

Припев: Dm

Когда мы вернемся,

Разлуку изъяв из груди,

Мы вам улыбнемся,

Мы скажем, что все позади,

Но может удастся нам снова

Достичь рубежа неземного,

Который легко достигался

Тогда, в молодые года,

Тогда в молодые года.

Обнимем мы наших любимых подруг,

Скинем рюкзак с плеча,

В забытую жизнь, в замечательный круг

Бросимся с горяча,

Там август, как вилы, вонзает лучи

Теплым стогам в бока,

Там тянут речные буксиры в ночи

На длинных тросах закат.

Припев.

Другие ребята за нами пойдут,

Дальше, чем мы с тобой,

А нам оставаться по-прежнему тут,

Что ж, отгремел наш бой,

Но если покажется путь невезуч

И что на покой пора,

Не даст нам покоя ни память, ни ключ,

Бывавший в других мирах.

15−26 августа 1980

Op een dag is het eng om te denken wanneer,

Er komt nog een dag,

Dan zullen wij, mijn vriend, daar terugkeren,

Waar ben je lang geleden vertrokken

Dan zullen we door de hordes wolken breken

En door alle winden

En nu opent het oude huis onze sleutel,

In andere werelden geweest.

Koor: Dm

Hoe laat komen we terug,

Scheiding van de borst terugtrekken,

We zullen naar je lachen

We zullen zeggen dat alles achter de rug is,

Maar misschien lukt het ons nog een keer

Bereik de grens van het onaardse,

wat gemakkelijk te bereiken is

Toen, in mijn jeugd,

Dan in je jeugd.

We zullen onze geliefde vrienden omhelzen,

Laten we de rugzak van de schouder afdoen,

In een vergeten leven, in een wonderlijke kring

Laten we haasten van de hete

Daar doorboort Augustus, als een hooivork, de stralen

Warme hooibergen in de zijkanten,

Er trekken riviersleepboten in de nacht

Zonsondergang aan lange touwen.

Refrein.

Andere jongens zullen ons volgen,

Verder dan jij en ik

En we moeten nog steeds hier blijven

Nou, onze strijd is gestaakt,

Maar als het pad ongelukkig lijkt

En dat het tijd is voor rust

Noch geheugen noch sleutel zal ons rust geven,

In andere werelden geweest.

15-26 augustus 1980