Bankrupt - Wreck and Reference

I fashioned myself a hatred for beauty

Envy steeped in alcohol for eight months

I found myself spitting on murals of possibilities

And waking up with bloody fists

I sewed into my arm a reminder of the dread of waking

Not that it was necessary, but like a flare shot into the sea

It signaled to the emptiness that I was ready

I woke up vomiting, disgorged a collection of corroded copper coins

Arranging their paltry worth, upon my sunburned chest

And begging anyone to rake them off

I dug into the dew-laden soil, a hole of perfect depth

This accumulated language, bankrupt and tawdry

Throw it in and grasp my throat with fury

Every thought absurd

Every word empty

Every error exposed

Every moment wasted

Ik heb mezelf een haat voor schoonheid gevormd

Afgunst acht maanden lang in alcohol gedrenkt

Ik merkte dat ik spuwde op muurschilderingen van mogelijkheden

En wakker worden met bloedige vuisten

Ik naaide in mijn arm een ​​herinnering aan de angst om wakker te worden

Niet dat het nodig was, maar als een vuurpijl in zee

Het gaf aan de leegte aan dat ik er klaar voor was

Ik werd braken wakker, spuugde een verzameling gecorrodeerde koperen munten uit

Het regelen van hun schamele waarde, op mijn door de zon verbrande borst

En iedereen smeken om ze eraf te halen

Ik groef in de met dauw bedekte grond, een gat van perfecte diepte

Deze opgestapelde taal, failliet en smakeloos

Gooi het erin en grijp mijn keel met woede vast

Elke gedachte absurd

Elk woord is leeg

Elke fout die wordt blootgelegd

Elk moment verspild