What Goes in and Comes Out - Wreck and Reference

So here we are in the house of humor in the latter days of the law Some

reverberant dread shatters all your windows sloughs off all Your skin 'til it’s

raw

The capital hum you’ve been chasing around

You’ve been digging up dirt’s at your door

Creeping in like red wine, flu and heartburn

A swollen ache you’ve felt before

Waking and unwaking you throw yourself into the briar

I throw myself in every day

These are Armageddon dreams and they are nothing more than that

I have nothing left to say

There are ten holes in my body and all I can think about is what goes in and

comes out

Every time I see a photograph of myself, I ask «Am I the fox or the hound?»

Chronic inflammation, cathexis and chaos, that is everything that I can recount

After thirty years of bending and buckling and folding and smoking it out

Dus hier zijn we in het huis van humor in de laatste dagen van de wet

weerkaatsende angst verbrijzelt al je ramen, werpt al je huid af tot het is

rauw

De hoofdletter waar je op jaagt

Je hebt vuil voor je deur opgegraven

Binnensluipen als rode wijn, griep en brandend maagzuur

Een gezwollen pijn die je eerder hebt gevoeld

Wakker worden en ontwaken gooi je jezelf in de doornstruik

Ik gooi mezelf er elke dag in

Dit zijn Armageddon-dromen en ze zijn niets meer dan dat

Ik heb niets meer te zeggen

Er zijn tien gaten in mijn lichaam en het enige waar ik aan kan denken is wat er in gaat en

komt uit

Elke keer als ik een foto van mezelf zie, vraag ik "Ben ik de vos of de hond?"

Chronische ontstekingen, cathexis en chaos, dat is alles wat ik kan vertellen

Na dertig jaar buigen en knikken en vouwen en uitroken