The Fields of Reckoning - Winterfylleth

Learned we in former-days,

Of glory-blessed heroes,

The thegns of the Lord,

Their force did not fail,

In the war,

When banners clashed together.

Illustrious men upon the earth,

Bold folk-leaders on the fields of reckoning

Doughty Warriors, Battle-Brave!

When shield and hand defended their crown.

When all man’s land was wound in murder,

The enemy’s deceit was rife within the kingdom.

On the dwelling-place of mighty men,

Homeland of heroes.

They of true spirit!

Neither bread, nor water for men,

Consumed they, blood and skin throughout the nation,

The flesh-homes of foreign-coming men,

Such was the peace-less token

The violence of the wretched,

That the enemy, sword-grim and sad-minded,

Destroyed the sight of th eyes,

With the point of spears.

Then they strove against incursion,

Swiftly under shield,

Bristling with spears,

Enraged ash-bearers,

Corwards the flight’s flame!

One and all, together, for home!

We leerden vroeger,

Van glorierijke helden,

De thegns van de Heer,

Hun kracht faalde niet,

In de oorlog,

Toen banners tegen elkaar botsten.

Illustere mannen op aarde,

Gedurfde volksleiders op het gebied van afrekening

Doughty Warriors, strijd-dapper!

Toen schild en hand hun kroon verdedigden.

Toen al het land van de mens door moord werd verwond,

Het bedrog van de vijand was wijdverbreid in het koninkrijk.

Op de woonplaats van machtige mannen,

Thuisland van helden.

Zij van ware geest!

Noch brood, noch water voor mannen,

Verteerden zij, bloed en huid door het hele land,

De vleeshuizen van buitenlandse mannen,

Dat was het vredeloze teken

Het geweld van de ellendige,

Dat de vijand, grimmig en bedroefd,

Vernietigde het zicht van de ogen,

Met de punt van speren.

Toen streden ze tegen inval,

Snel onder schild,

Bezaaid met speren,

woedende asdragers,

Corwards de vlam van de vlucht!

Een en al, samen, voor thuis!