Forsaken in Stone - Winterfylleth

Covered were the dead with clouds

Dread mist passed o’er their former glory

Under shadows of his cross

Foundations weep, for kinsmen fallen

Wounding men with sharpened blades

Then did they lay down the weary

Strong in might but weak in spirit

They stood their souls beheld!

Gone now are a kinfolk slaughtered

That men may heal and rise again

To stand as towers under the heavens

Hardened through the scars of loss!

Now warrior cries are distant echoes

Their corpses cold and passed away

Enlightened men, of new resolve

That cross of old, with true blows fell!

But let we now as folk acknowledge

Those brave men whose hand and heart

A homeland, gathered strength to honour

But wills of evil tore apart!

In their name we give remembrance

A sepulchre of stone we guild

(Keepers of stories untold)

Our hands we raise in gentle union

Our futures now we shall rebuild!

Bedekt waren de doden met wolken

Dread mist ging over hun vroegere glorie

Onder de schaduwen van zijn kruis

Fundamenten wenen, voor verwanten gevallen

Mannen verwonden met geslepen messen

Toen legden ze de vermoeiden neer?

Sterk van kracht maar zwak van geest

Ze stonden hun ziel aanschouwd!

Voorbij zijn nu een verwanten afgeslacht

Dat mannen mogen genezen en weer opstaan

Om als torens onder de hemel te staan

Verhard door de littekens van verlies!

Nu zijn krijgerskreten verre echo's

Hun lijken koud en overleden

Verlichte mannen, van nieuwe vastberadenheid

Dat kruis van weleer viel met echte klappen!

Maar laten we nu als mensen erkennen

Die dappere mannen wiens hand en hart

Een thuisland, verzamelde kracht om te eren

Maar de wil van het kwaad verscheurde!

In hun naam gedenken we

Een stenen graf dat we gilden

(Bewaarders van onvertelde verhalen)

Onze handen steken we op in zachte eenheid

Onze toekomst zullen we nu herbouwen!