Led Astray In The Forest Dark - Winterfylleth

They awaited the maiden’s return

Astray she was in forest dark

Her only friend was the homeward path

Hidden by the spreading snow

Could she but not, follow starry trails

She would not be lost, amongst these spruces dark

Wooden arms embraced the foreign guest

Sad was their song unto her

The halls of the mountain king

Clamour for Christian blood

«Near at hand;

a maiden in grief

Hands joined in prayer

A Litany rises to heaven above.»

From springs above

Upon her head

Drop by drop as blood

From Jesus Christ

«Lonely, in forest deep

Tonight, I feel and fear

No one remembers me.»

Ze wachtten op de terugkeer van het meisje

Verdwaald was ze in het bosdonker

Haar enige vriend was het huiswaartse pad

Verborgen door de zich verspreidende sneeuw

Kon ze maar niet, sterrensporen volgen?

Ze zou niet verloren gaan tussen deze donkere sparren

Houten armen omhelsden de buitenlandse gast

Verdrietig was hun lied voor haar

De zalen van de bergkoning

Roep om christelijk bloed

«Bij de hand;

een meisje in verdriet

Handen samen in gebed

Een Litanie stijgt naar de hemel daarboven.»

Van bronnen hierboven

op haar hoofd

Druppel voor druppel als bloed

Van Jezus Christus

"Eenzaam, diep in het bos"

Vanavond voel ik en ben ik bang

Niemand herinnert zich mij.»