Wotan sang - Waldgeflüster

Am Anfang der Zeit

als ich Burs Sohn Midgard schuf

Als ich Ymirs Leib zerteilt

und die Erde formt in gähnender Kluft

Als ich am Strand das Holz auflas

und Hauch gab dem Ask

waren stolze Krieger mein Maß

für den Manne aus dem Ast

Von Hlidskialf Yggdrasil überblickt

Hugin und Munin um Kunde ausgesandt

berichten mir vom Weltgeschick

noch während Morgengrauen bricht übers Land

Gab ein Aug' um Runenkund zu erlangen

dem weisen Mimir beherzt zum Pfand

Und stahl Odroerir, den schon viele besangen

dem Riesen Suttung, zu seiner Schand

Einherjar zum letzten Mal hebt eure Hörner

Lasst uns besingen, was lang verging

Erschallen soll Walhalla

Auf dass es trägt unsere Worte in die Wälder

Auf die alten Tage

Auf die Zeiten, die vergingen

Auf die Mannen, die ich hör singen

Alte Lieder, geboren zur Sage

Lang ist’s her, dass wir so gesungen

Schmerzlich war der letzte Kampf

Tapfer hatten wir gerungen

bevor ein Anderer die Macht an sich nahm

Nie hätt' ich gedacht, dass unsere Stärke

uns zum leidvollen Verhängnis werde

Und Schwäche siegen würd' über des Mutes Werke

Herrschen würd' des leid’gen Sohnes Herde

Doch meine Mannen starben nach und nach

Ragnarök kam langsam, listig schleichend

Und mich befiel tiefe Schmach

als ich die heil’ge Wut sah weichen

Nur die Wälder und die Berge

tragen in sich, was einst verehrt

Stolz, Wut, gerechte Ehre

Doch Ask’s Sohn blieb der alte Weg verwehrt

Einherjar zum letzten Mal hebt eure Hörner

Lasst uns besingen, was lang verging

Erschallen soll Walhalla

Auf dass es trägt unsere Worte in die Wälder

Auf die alten Tage

Auf die Zeiten, die vergingen

Auf die Mannen, die ich hör singen

Alter Liede, geboren zur Sage

Mimir, mein treuer Gefährte

Was ist mit uns geschehen?

Die alten Pfade, die wir getreten

Verloren und verraten in der Zeit

Nur wenige wissen, was ich ihnen einst gegeben

Weisheit, für die ich hing

Mut, für den sie fielen

Verleugnet der Glanz unserer Schwerter

und die Gerechtigkeit, die ein jeder empfing

Einherjar zum letzten Mal hebt eure Hörner

Lasst uns besingen, was lang verging

Erschallen soll Walhalla

Auf dass es trägt unsere Worte in die Wälder

Auf die alten Tage

Auf die Zeiten, die vergingen

Auf die Mannen, die ich hör singen

Alte Lieder, geboren zur Sage

Aan het begin van de tijd

toen ik Burs zoon Midgard schiep

Toen ik Ymirs lichaam verdeelde

en de aarde vormt zich in gapende kloven

Toen ik het hout op het strand opraapte

en bladerdeeg gaf de vraag

waren trotse krijgers mijn maat

voor de man van de tak

Over het hoofd gezien door Hlidskialf Yggdrasil

Hugin en Munin verzonden naar klant

vertel me over het lot van de wereld

breekt over het land zelfs voor zonsopgang

Gaf een oog om rune-kennis te krijgen

de wijze Mimir vrijmoedig als een belofte

En stal Odroerir, waar velen van hebben gezongen

de reus Suttung, tot zijn schande

Einherjar hef je hoorns voor de laatste keer

Laten we zingen over wat al lang voorbij is

Walhalla zal weerklinken

Zodat het onze woorden het bos in draagt

Naar vroeger

Naar de tijden die voorbij zijn

Voor de mannen die ik hoor zingen

Oude liedjes, geboren uit de legende

Het is lang geleden dat we zo zongen

Het laatste gevecht was pijnlijk

We hebben dapper gevochten

voordat iemand anders het overnam

Ik had nooit gedacht dat onze kracht

word onze droevige ondergang

En zwakte zou zegevieren over de werken van moed

De kudde van de lijdende zoon zou heersen

Maar mijn mannen stierven geleidelijk

Ragnarok kwam langzaam, sluw sluipend

En een diepe schaamte viel op mij

toen ik de heilige woede zag wijken

Alleen de bossen en de bergen

dragen in zich wat ooit werd vereerd

Trots, woede, gewoon eer

Maar Ask's zoon werd op de oude manier geweigerd

Einherjar hef je hoorns voor de laatste keer

Laten we zingen over wat al lang voorbij is

Walhalla zal weerklinken

Zodat het onze woorden het bos in draagt

Naar vroeger

Naar de tijden die voorbij zijn

Voor de mannen die ik hoor zingen

Oude liedjes, geboren uit de legende

Mimir, mijn trouwe metgezel

wat is er met ons gebeurd

De oude paden die we hebben betreden

Verloren en verraden in de tijd

Weinigen weten wat ik ze ooit heb gegeven

Wijsheid waar ik voor hing

Moed waarvoor ze vielen

Ontken de glans van onze zwaarden

en de gerechtigheid die ieder ontving

Einherjar hef je hoorns voor de laatste keer

Laten we zingen over wat al lang voorbij is

Walhalla zal weerklinken

Zodat het onze woorden het bos in draagt

Naar vroeger

Naar de tijden die voorbij zijn

Voor de mannen die ik hoor zingen

Oude liedjes, geboren uit de legende