Trauerweide Teil I - Waldgeflüster

Rotes Gold ergießt sich auf karges Land

Gealterte Wurzeln, verrottetes Laub

Aus der Ferne rief ein Wandrer

Suchte vergebens nach einem schicksalsarmen Weg

Eine Trauerweide stand einsam

Als eine kalte Sonne sich in den schwülen Morgen krallte

Und als der Sommer kalten Nächten weichen musste

Und der Wandrer noch immer vergebens suchte

Legte er sich zu ihren blanken Wurzeln

Während ein grauer Himmel warme Tränen

Über all die Jahre weinte

Eine Trauerweide stand einsam

In den Abendstunden als der Herbstregen kam

English translation by Chaedrist:

Crimson gold pours on barren land

Aged roots, rotten leaves

A wayfarer called from afar

Searched in vain for a path with less fate

A weeping willow stood alone

As a cold sun gripped its claws into the sweltry morning

And as summer had to yield to cold nights

And the wayfarer still searched in vain

He lay down to its bare roots

While a gray sky shed warm tears

Over all these years

A weeping willow stood alone

In the evening hours as the autumn rain came

Rood goud stroomt uit op onvruchtbaar land

Oude wortels, rot gebladerte

Een zwerver riep van ver

Tevergeefs gezocht naar een lotarm pad

Een treurwilg stond eenzaam

Zoals een koude zon klauwde op de zwoele ochtend

En toen de zomer plaats maakte voor koude nachten

En de zwerver zocht nog steeds tevergeefs

Hij ging op haar blote wortels liggen

Terwijl een grijze lucht tranen verwarmt

Door de jaren heen gehuild

Een treurwilg stond eenzaam

In de avonduren toen de herfstregen kwam

Duitse vertaling door Chaedrist:

Karmozijnrood goud stroomt over ingotsland

Oude wortels, rotte bladeren

Een reiziger riep van ver

Tevergeefs gezocht naar een pad met minder lot

Een treurwilg stond alleen

Terwijl een koude zon zijn klauwen in de zwoele ochtend greep

En aangezien de zomer moest wijken voor koude nachten

En de reiziger zocht nog steeds tevergeefs

Hij ging liggen tot aan zijn blote wortels

Terwijl een grijze lucht warme tranen vergiet

In al die jaren

Een treurwilg stond alleen

In de avonduren toen de herfstregen kwam