Óleos - Vito, Acid Lemon, Morgan

Olvídalo vida lo malo, qué es lo que hubiera pasado

Cuida lo bueno y si cavo, cabe la duda y acabo

Subido a su lado, sonrío sin amo, me cuelga, la llamo

Yo desamueblado, maderas y clavos…

A dos pasos en falso estamos

Y no hay manera de subir la escalera por la que rodamos…

Por esta astilla que a veces brilla, que a veces baila

Que nos conduce a la luz del alba

Al aletargado desacato de atar cabos

De amar lagos siendo ríos, es el frío del legado

Que hemos dejado la gente libre y es comprensible:

Si está prensado lo prendo y ¡claro!

Ya estoy pensando un camino de vuelta

Otra vuelta de tuerca a la puerta que no quiero abrir

Me mira como con ojos de muerta una duda no resuelta:

«despierta y nos vamos de aquí…»

¿Tú me sueñas antes de dormir?

Utiliza la ventana si quieres salir…

No te he preguntado si vas a venir

Y ahora queda amor y poco que decir:

Ya somos luz

Sin pistola ni coartada, va a su bola mi balada

Desnuda, sola y alada, como loba sin manada

Ya me conoce la grada, el verso me sirve de espada

Yo no me vendo por nada, cada palabra es sagrada

Le di a esta música mi juventud

Y todo lo que siento es gratitud por esta cultura

Algunos dicen que mi verso es luz

Será por este miedo al ataúd que amo con locura

Y que me sobra lumbre de mi sombra

Con la honra de mi nombre y con la carne de mi hembra

Paso de la cumbre, ahórrate la alfombra

Sé que en este mundo el hombre recoge de lo que siembra y…

Búscame lejos de la mayoría

Escribiendo poesía con faltas de ortografía

Búscame en la calle fría amanecer

Aprendiendo geografía en las piernas de una mujer

Hoy que me doy por vencido mira en qué me he convertido

Di, ¿vas a estar de mi parte o vas a entregarte al olvido?

Ni voz ni voto, era remoto que fuera conmigo

Fotos con poco sentido: un roto para un descosido

¿Qué cómo habría sido?

Como el fruto prohibido;

Jugar a hacernos daño nunca fue tan divertido

Somos dos extraños en el mismo nido

Vuelas y te extraño porque sólo hay ruido;

mejor vente conmigo

Mira dentro y dime lo que ves

Sólo quiero que comprendas que he dejado las puertas abiertas

Para que puedas escapar cuando te de

Y si quieres puedas volver por si al final de este sueño despiertas…

Y las calles desiertas y la cama vacía

Ahora que te canto lo que me dolía

Ahora que te cuento lo que más quería es tarde para poesía

¡Qué tontería!

Tuve lo que merecía

Vergeet het slechte leven, wat zou er gebeurd zijn

Zorg voor wat goed is en als ik graaf, is er geen twijfel en zal ik eindigen

Naast haar klimmen, ik lach zonder meester, ze hangt op, ik bel haar

Ik ongemeubileerd, hout en spijkers...

We zijn twee stappen verkeerd

En er is geen manier om op de ladder te komen waarop we aan het rollen zijn...

Voor deze splinter die soms schijnt, die soms danst

Dat leidt ons naar het licht van de dageraad

Tot de lethargische minachting van het verbinden van de punten

Of liefdevolle meren rivieren zijn, het is de kou van de erfenis

Dat we mensen vrij hebben gelaten en het is begrijpelijk:

Als het wordt ingedrukt, zet ik het aan en natuurlijk!

Ik denk al aan een weg terug

Nog een draai aan de deur die ik niet wil openen

Hij kijkt me aan alsof hij met dode ogen een onopgeloste twijfel heeft:

"word wakker en we zijn hier weg..."

Droom je van me voordat je gaat slapen?

Gebruik het raam als je naar buiten wilt...

Ik heb je niet gevraagd of je gaat komen

En nu is er liefde en weinig te zeggen:

we zijn al licht

Zonder wapen of alibi gaat mijn ballad naar zijn bal

Naakt, alleen en gevleugeld, als een wolvin zonder roedel

De tribunes kennen me al, het vers dient als een zwaard

Ik verkoop mezelf nergens voor, elk woord is heilig

Ik heb deze muziek mijn jeugd gegeven

En alles wat ik voel is dankbaarheid voor deze cultuur

Sommigen zeggen dat mijn vers licht is

Het zal zijn vanwege deze angst voor de kist waar ik waanzinnig van hou

En dat ik veel licht heb van mijn schaduw

Met de eer van mijn naam en met het vlees van mijn vrouw

Passeer de top, red het tapijt

Ik weet dat in deze wereld de mens oogst wat hij zaait en...

Vind me weg van de meerderheid

Poëzie schrijven met spelfouten

Zoek me in de koude dageraadstraat

Aardrijkskunde leren in de benen van een vrouw

Vandaag geef ik het op, kijk eens wat ik geworden ben

Zeg, ga je aan mijn kant staan ​​of ga je je overgeven aan de vergetelheid?

Noch stem, noch stem, het was ver dat het bij mij was

Foto's met weinig betekenis: een gescheurd voor een niet-gestikt

Hoe zou het zijn geweest?

Zoals de verboden vrucht;

Pijn spelen was nog nooit zo leuk

We zijn twee vreemden in hetzelfde nest

Je vliegt en ik mis je omdat er alleen maar lawaai is;

kom maar met me mee

Kijk naar binnen en vertel me wat je ziet

Ik wil gewoon dat je begrijpt dat ik de deuren open heb gelaten

Zodat je kunt ontsnappen als ik je geef

En als je wilt, kun je terugkomen voor het geval je aan het einde van deze droom wakker wordt...

En de verlaten straten en het lege bed

Nu ik voor je zing wat me pijn deed

Nu ik je vertel wat ik het liefste wilde, is te laat voor poëzie

Welke onzin!

ik heb wat ik verdiende