Тополиная аллея - Виктор Петлюра

Тополиная аллея в городе моём,

Помоги забыть скорее как мы шли вдвоём,

Также пели вы листвою, тополя,

Но была тогда со мною милая моя.

Припев:

С тополей листву срывает осень,

Пьяную мечту мою ветер в тучах носит,

Но прошедших дней он не возвратит,

А в груди моей всё душа болит.

Листья жёлтые под ноги лягут, как года,

Уведут меня дороги, может, навсегда,

Но аллею тополей не забуду я,

Где с любимою моей счастлив был тогда.

Припев:

С тополей листву срывает осень,

Пьяную мечту мою ветер в тучах носит,

Но прошедших дней он не возвратит,

А в груди моей всё душа болит.

С тополей листву срывает осень,

Пьяную мечту мою ветер в тучах носит,

Но прошедших дней он не возвратит,

А в груди моей всё душа болит.

А в груди моей душа болит.

Populier steegje in mijn stad,

Help me vergeten hoe we samen wandelden,

Je zong ook met bladeren, populieren,

Maar toen was mijn liefste bij me.

Refrein:

De herfst plukt bladeren van populieren,

Mijn dronken droom wordt gedragen door de wind in de wolken,

Maar hij zal de voorbije dagen niet terugkeren,

En in mijn borst doet alles pijn aan mijn ziel.

Gele bladeren zullen als jaren onder je voeten vallen,

De wegen zullen me wegvoeren, misschien voor altijd,

Maar ik zal het steegje van de populieren niet vergeten,

Waar ik toen gelukkig was met mijn geliefde.

Refrein:

De herfst plukt bladeren van populieren,

Mijn dronken droom wordt gedragen door de wind in de wolken,

Maar hij zal de voorbije dagen niet terugkeren,

En in mijn borst doet alles pijn aan mijn ziel.

De herfst plukt bladeren van populieren,

Mijn dronken droom wordt gedragen door de wind in de wolken,

Maar hij zal de voorbije dagen niet terugkeren,

En in mijn borst doet alles pijn aan mijn ziel.

En mijn ziel doet pijn in mijn borst.