Белая береза - Виктор Петлюра

Посадил я березу во дворе за окном,

Стал нарядней и краше чем был раньше наш дом.

Свежий утренний ветер чуть дрожит синевой,

Мы у этой березы расставались с тобой.

Не надо нам жалеть об ушедшем лете,

Ведь есть еще любовь на белом свете,

Не надо нам жалеть, пусть бушуют грозы,

Ведь есть еще у нас белая береза,

Ведь есть у нас еще белая береза…

Ведь есть у нас еще белая береза…

Будет наша береза зеленеть под окном,

И о прошлом, как прежде нам напомнит потом.

И в ветвях ее нежных запоют соловьи,

Будет все, как прежде, но без нашей любви.

Ik plantte een berk in de tuin buiten het raam,

Het werd slimmer en mooier dan ons huis voorheen was.

De frisse ochtendwind trilt een beetje blauw,

We hebben afscheid van je genomen bij deze berk.

We hoeven geen spijt te hebben van de afgelopen zomer,

Er is tenslotte nog liefde in de wereld,

We hoeven geen spijt te hebben, laat de stormen razen,

We hebben tenslotte nog een witte berk,

We hebben tenslotte nog een witte berk...

We hebben tenslotte nog een witte berk...

Onze berk wordt groen onder het raam,

En over het verleden, zoals eerder zullen we later worden herinnerd.

En in zijn tere takken zullen de nachtegalen zingen,

Alles zal zijn zoals voorheen, maar zonder onze liefde.