Наводчица - Виктор Петлюра

Никогда не думал — не гадал,

Что пойду я по кривой дорожке.

Слушая «Владимирский централ»,

Думал, что всё это понарошку.

Сразу после школы шёл домой

И магнитофон включал негромко,

Но на танцах как-то в выходной

Познакомился с одной девчонкой.

Припев:

Судьба моя злодейка,

На плечи телогрейку

Накинула парнишке невзначай,

Дорога вьётся змейкой,

Эх, жизнь моя — копейка,

Эх, матушка, родимая, прощай.

Быстро под откос помчалась жизнь,

И она сказала как-то ночью:

«Хватит на чужие бабки пить,

Если ты со мной остаться хочешь!»

Стал я понемногу воровать

И с дружками я ходил на дело,

А когда хотели кассу брать,

На засаду шайка налетела.

На допросах всё я отрицал,

Про девчонку ту молчал под стражей,

Хоть уже тогда я точно знал,

Что она наводчица со стажем.

И теперь мотать мне долгий срок,

А она уже с другим гуляет.

Вот такой я получил урок

И узнал, какой любовь бывает.

Nooit gedacht - nooit geraden

Dat ik een kronkelend pad bewandel.

Luisteren naar "Vladimirsky Centraal",

Ik dacht dat het allemaal voor de lol was.

Na school gelijk naar huis gegaan

En de bandrecorder ging stilletjes aan,

Maar op de dans ergens op de vrije dag

Ik ontmoette een meisje.

Refrein:

Het lot is mijn schurk

Op de schouders van een gewatteerde jas

Ik gooide het bij toeval op de jongen,

De weg kronkelt als een slang

Oh, mijn leven is een cent

Oh, moeder, lieverd, tot ziens.

Het leven snelde snel de helling af,

En op een avond zei ze:

"Genoeg om van andermans geld te drinken,

Als je bij me wilt blijven!"

Ik begon een beetje te stelen

En met mijn vrienden ging ik aan het werk,

En toen ze de kassa wilden pakken,

De bende liep in de hinderlaag.

Tijdens ondervragingen ontkende ik alles,

Hij zweeg over dat meisje in hechtenis,

Zelfs toen wist ik het zeker

Dat ze een ervaren schutter is.

En nu wind me een lange tijd,

En ze loopt al met iemand anders.

Dit is de les die ik heb geleerd

En ik ontdekte wat liefde is.