Маринка - Виктор Петлюра

Деревянные доски шершавые,

Незатейливый, маленький гроб,

Беспокойному телу пристанище

Опустили на белый сугроб,

Вместо шумной ватаги поклонников

Два конвойных, да сторож хромой,

И на кладбище для уголовников

Будешь спать ты в могиле сырой.

Кружат снежинки в вальсе печальном,

Все так красиво было в начале,

Жизнь манила, улыбка искрилась,

Что же, Маринка, с тобою случилось?

Что же, Маринка, с тобою случилось?

Он был старше, красивый, уверенный,

Рестораны, машины, друзья,

Свою жизнь подлецу ты доверила,

И никто не сказал, что нельзя,

А однажды, на свой день рождения,

Он на дачу тебя пригласил,

И приятелям, как угощение,

Он девчонку по кругу пустил…

И закончилась жизнь безмятежная,

Вечеринкою той роковой,

И тебя, словно лилию нежную,

Так безжалостно смяли рукой,

На рассвете ты другу коварному

Перерезала горло ножом,

Точно сну повинуясь кошмарному

Подожгла ненавистный тот дом.

Кружат снежинки в вальсе печальном,

Все так красиво было в начале,

Жизнь манила, улыбка искрилась,

Как же, Маринка, такое случилось?

Как же, Маринка, такое случилось?

Как потом приезжала милиция,

И допросы, и суд, и этап,

Наяву это, думала, снится ли,

Но в конце был тюремный барак.

Как-то раз перед ранней поверкою

Обнаружили тело в петле,

И одною душой исковерканной

Стало меньше на грешной земле.

Кружат снежинки в вальсе печальном,

Все так красиво было в начале,

Жизнь манила, улыбка искрилась,

Как же, Маринка, такое случилось?

Как же, Маринка, такое случилось?

Ruwe houten planken

Pretentieloze, kleine kist,

Een toevluchtsoord voor een rusteloos lichaam

Ze lieten me op een witte sneeuwbank zakken,

In plaats van een luidruchtige menigte fans

Twee begeleiders en een kreupele wachter,

En naar de begraafplaats voor criminelen

Je slaapt in een vochtig graf.

Sneeuwvlokken cirkelen in een droevige wals,

Alles was zo mooi in het begin

Het leven wenkte, glimlach schitterde,

Wat is er met je gebeurd, Marina?

Wat is er met je gebeurd, Marina?

Hij was ouder, knap, zelfverzekerd,

Restaurants, auto's, vrienden,

Je hebt je leven toevertrouwd aan een schurk,

En niemand zei dat het onmogelijk was,

En op een dag, op je verjaardag,

Hij nodigde je uit in de datsja,

En voor vrienden, als een traktatie,

Hij liet het meisje rond...

En het serene leven eindigde,

Dat fatale feest

En jij, als een tedere lelie,

Zo meedogenloos met de hand verpletterd,

Bij het ochtendgloren ben je een verraderlijke vriend

Snijd haar keel door met een mes

Als een droom, gehoorzaam aan een nachtmerrie

Steek dat gehate huis in brand.

Sneeuwvlokken cirkelen in een droevige wals,

Alles was zo mooi in het begin

Het leven wenkte, glimlach schitterde,

Hoe is dit gebeurd, Marina?

Hoe is dit gebeurd, Marina?

Toen de politie kwam,

En ondervragingen, en rechtbank, en toneel,

Ik maakte het wakker, ik dacht dat als ik droomde,

Maar aan het eind was er een gevangeniskazerne.

Eenmaal vóór vroege verificatie

Een lichaam gevonden in een strop

En met één ziel verwrongen

Op de zondige aarde is het minder geworden.

Sneeuwvlokken cirkelen in een droevige wals,

Alles was zo mooi in het begin

Het leven wenkte, glimlach schitterde,

Hoe is dit gebeurd, Marina?

Hoe is dit gebeurd, Marina?