Poema Para Lydia - Victor Heredia

Canto este poema por tu amor

y es un cielo que se desprendió

y ha echado a andar.

Mi soledad irá por vos

y llamará con triste voz.

Lydia susurrará la brisa

por el ventanal,

y temblará tu corazón

al recordar,

ya que solo supe serle fiel

al regazo tibio de tu piel.

Quiero arañar la tempestad,

quiero saber si el colmenar

aún da su miel.

Lydia susurrará la brisa

por el ventanal,

y temblará tu corazón al recordar.

Ik zing dit gedicht voor jouw liefde

en het is een lucht die loskwam

en begon te lopen.

mijn eenzaamheid zal voor jou gaan

en zal bellen met een droevige stem.

Lydia zal de wind fluisteren

door het raam,

en je hart zal beven

bij het herinneren,

omdat ik alleen maar wist hoe ik hem trouw kon zijn

naar de warme schoot van je huid.

Ik wil de storm krabben,

Ik wil weten of de bijenstal

het geeft nog steeds zijn honing.

Lydia zal de wind fluisteren

door het raam,

en je hart zal beven als je eraan terugdenkt.