Dos Guerreros - Victor Heredia

Pienso que hemos sido justos,

y que hemos vivido nuestro tiempo juntos,

y estamos al día.

Que del agua hicimos vino,

y los dos bebimos de la lluvia el polen

dulce de la vida.

Entonces…

nuestras heridas

¿quién las olvida?

Hasta siempre dulce amor mío,

digo hasta siempre,

sigo el camino.

Bien sabemos que es inútil

destrozar lo bueno;

no tiene regreso nuestra despedida.

Fuimos siempre dos guerreros

combatiendo un cielo

que se desplomaba, que se deshacía.

Entonces…

nuestras heridas,

¿quién las olvida?

Hasta siempre dulce amor mío,

digo hasta siempre,

sigo el camino.

Ik denk dat we eerlijk zijn geweest

en dat we onze tijd samen hebben beleefd,

en we zijn up-to-date.

Dat we van het water wijn maakten,

en we dronken allebei het stuifmeel van de regen

zoet van het leven

Dus…

onze wonden

wie vergeet ze?

Zie je altijd mijn lieve liefde,

ik zeg voor altijd

Ik volg het pad.

We weten dat het nutteloos is

vernietig het goede;

ons afscheid heeft geen weg terug.

We waren altijd twee krijgers

vechten tegen een hemel

dat instortte, dat uit elkaar viel.

Dus…

onze wonden,

wie vergeet ze?

Zie je altijd mijn lieve liefde,

ik zeg voor altijd

Ik volg het pad.