Aquellos Soldaditos De Plomo - Victor Heredia

De pequeño yo tenía un marcado

Sentimiento armamentista;

Tanques de lata, de cromo y níquel

Y unos graciosos reservistas de plomo

A mano pintados, con morriones colorados

Que eran toda una delicia para mi mente infantil…

…yo me creía, como creía en el honor

Del paso del batallón dentro de mi habitación;

Era todo un general dirigiendo la batalla

Y el humo de la metralla acunaba mi pasión

Por los gloriosos soldados que, sable en mano

Avanzaban sobre aquel cruel invasor

Que atacaba mi nación…

…sangre de entonces, sangre vertida

Toda mi niñez vencida por el tiempo que pasó

De las banderas, sólo jirones;

de los morriones

Empenachados, sólo un recuerdo desmadejado de dolor…

…¿qué nos pasó, cómo ha pasado?

¿Qué traidor nos ha robado

La ilusión del corazón?

Creo que quiero cerrar los ojos

Para no ver los despojos de lo que tanto

Amaba entonces

Que vuelva el bruñido del bronce

Que se limpien las banderas;

Yo quiero ser una fila entera de soldados desfilando

Y todo un pueblo cantando con renovada pasión

Quiero de nuevo el honor

Aunque no existan victorias

Quiero llorar con la gloria de una marcha militar

Y un banderín agitar, frente a un ejército popular…

Toen ik klein was had ik een markering

Wapensentiment;

Tanks van tin, chroom en nikkel

En een paar grappige hoofdreservisten

Met de hand beschilderd, met gekleurde morions

Dat ze een lust waren voor mijn kinderlijke geest...

...Ik geloofde mezelf, zoals ik geloofde in eer

Van de passage van het bataljon in mijn kamer;

Hij was nogal een generaal die de strijd leidde

En de rook van de granaatscherven wiegde mijn passie

Voor de glorieuze soldaten die, sabel in de hand

Ze gingen verder op die wrede indringer

Dat viel mijn land aan...

...bloed van toen, vergoten bloed

Mijn hele jeugd overwonnen door de tijd die verstreek

Van de vlaggen, alleen flarden;

van de morions

Getuft, slechts een slappe herinnering aan pijn...

...wat is er met ons gebeurd, hoe is het gebeurd?

Welke verrader heeft ons beroofd?

De illusie van het hart?

Ik denk dat ik mijn ogen wil sluiten

Om niet de buit te zien van wat zo veel

hield toen

Laat de bronzen glans terugkeren

Laat de vlaggen worden schoongemaakt;

Ik wil een hele rij soldaten zijn die marcheren

En een hele stad zingt met hernieuwde passie

Ik wil de eer weer

Hoewel er geen overwinningen zijn

Ik wil huilen met de glorie van een militaire mars

En zwaaiend met een wimpel, voor een populair leger...