Sommer in der Stadt - Thees Uhlmann

Die Sterne glühen und der Himmel fällt

Ich greif in meine Taschen und zähle mein Geld

Es ist nicht zu wenig und auch nicht zu viel

Ich habe Glück im Leben und Pech im Spiel

Ein nuklearer Fehler, doch ich fürchte mich nicht

Ich laufe nachts durch Straßen und Schweiß durch mein Gesicht

Ich denke: Keiner schläft und keiner wacht

Und aufgemotzte Autos fahren kreischend durch die Nacht

Und dann spiegelt sich an der Häuserfront

Ein rosa Streifen am Horizont

Der die Dunkelheit beendet hat

Und es ist Sommer in der Stadt

Ein fast blinder alter Mann fragt mich nach Bier

Ich kaufe uns zwei und er sagt zu mir

«Was man in der Jugend sündigt, zahlt das Alter einem heim»

Und wenn er nachts wach liegt, hört er seine Sünden schreien

Er schleicht die Straße runter, spuckt Fragen in den Wind

Er sieht von hinten aus wie ein sehr altes Kind

Die Hoffnung ist am kleinsten, wenn die Angst am größten ist

Komme, was wolle, ich fürchte mich nicht

Und dann spiegelt sich an der Häuserfront

Ein rosa Streifen am Horizont

Der die Dunkelheit beendet hat

Und es ist Sommer in der Stadt

Egal was war und bleibt und kommt

Es bleibt ein Streifen am Horizont

Der die Dunkelheit beendet hat

Und es ist Sommer in der Stadt

De sterren gloeien en de lucht valt

Ik reik in mijn zakken en tel mijn geld

Het is niet te weinig en ook niet te veel

Ik heb geluk in het leven en pech in het spel

Een nucleair falen, maar ik ben niet bang

Ik loop 's nachts over straat en zweet van mijn gezicht

Ik denk: niemand slaapt en niemand wordt wakker

En opgevoerde auto's rijden gillend door de nacht

En dan weerspiegeld op de voorkant van het huis

Een roze streep aan de horizon

Wie eindigde de duisternis?

En het is zomer in de stad

Een bijna blinde oude man vraagt ​​me om bier

Ik koop ons twee en hij zegt tegen mij

«Wat men in de jeugd zondigt, betaalt de ouderdom terug»

En als hij 's nachts wakker ligt, hoort hij zijn zonden uitschreeuwen

Hij sluipt door de straat en spuugt vragen in de wind

Hij ziet eruit als een heel oud kind van achteren

Hoop is het minst als angst het grootst is

Wat er ook gebeurt, ik ben niet bang

En dan weerspiegeld op de voorkant van het huis

Een roze streep aan de horizon

Wie eindigde de duisternis?

En het is zomer in de stad

Wat er ook was en blijft en komt

Er blijft een strook aan de horizon

Wie eindigde de duisternis?

En het is zomer in de stad