Traveller - The Weather Station

I felt just like a traveler as I went walking up my street

Every building so familiar but it’s like I never seen em

There’s the same rows of houses, row on row

I felt just like a stranger as I set my key in the door, and lingered

Standing there on the porch

Little flecks on the brick, where the paint did not stick, I never could paint

in the lines

I felt just like a tourist, seeing it all for the first time

Like a guest

Unsure of what I might find

I set down my boots where he would hang up his suits and I brushed the snow

from my coat, to the skin I was soaked

I felt just like a traveller, my eyes open wide

Like a stranger, uncertain and shy

Everybody’s so well meaning, everybody’s been so kind

Called to see if I been eating, wondered when to come by

You should have called somebody before it ever came to this

You should have called somebody

I wish… I wish you’d called me

Ik voelde me net een reiziger toen ik door mijn straat liep

Elk gebouw zo vertrouwd, maar het is alsof ik ze nog nooit heb gezien

Er zijn dezelfde rijen huizen, rij op rij

Ik voelde me net een vreemdeling toen ik mijn sleutel in de deur stak en bleef hangen

Daar op de veranda staan

Kleine vlekjes op de baksteen, waar de verf niet plakte, ik zou nooit kunnen schilderen

in de rijen

Ik voelde me net een toerist die alles voor het eerst zag

Als een gast

Niet zeker van wat ik zou kunnen vinden

Ik zette mijn laarzen neer waar hij zijn pakken zou ophangen en ik veegde de sneeuw af

van mijn jas tot de huid waar ik doorweekt was

Ik voelde me net een reiziger, mijn ogen gingen wijd open

Als een vreemdeling, onzeker en verlegen

Iedereen is zo goedbedoeld, iedereen is zo aardig geweest

Gebeld om te zien of ik aan het eten was, vroeg me af wanneer ik langs moest komen

Je had iemand moeten bellen voordat het zover was

Je had iemand moeten bellen

Ik wou... ik wou dat je me had gebeld