Subdivisions - The Weather Station

Got in the car and the cold metallic scent of snow

Caught in my throat as I reached out to turn on the radio

The unfamiliar songs, the voices sing of love

And of wanting to dance and to sing in the rhythm of

The road was overwhelmed with snow piled high in all the ditches

I drove as though I did not understand all the divisions

The yellow signs and the painted lines

And the order they envisioned was so clear

I joined the steady line of cars on the highway

As though I was going home, but I drove the wrong way

Past the looming walls of subdivisions

Out past the strip malls, white fields, and gas stations

I wanted just to call you then, but still I knew I couldn’t

I left you back at home because I simply could not do it

Tell you I could be with you when I could see right through it

Our whole life

But what if I misjudged

In the wildest of emotion?

I took this way too far

The highway disembodied from the rest of my experience

A narrow band of ice that stretched across the disappearance

Of the central plan, the guiding hand

The keeping-up appearance of a life

But what if I misjudged

In the wildest of emotion?

What if I misjudged

In the wildest of emotion?

Did I take this way too far?

Stap in de auto en de koude metaalachtige geur van sneeuw

Gevangen in mijn keel toen ik mijn hand uitstak om de radio aan te zetten

De onbekende liedjes, de stemmen zingen van liefde

En willen dansen en zingen op het ritme van

De weg was overspoeld met sneeuw, hoog opgestapeld in alle greppels

Ik reed alsof ik niet alle indelingen begreep

De gele borden en de geschilderde lijnen

En de volgorde die ze voor ogen hadden was zo duidelijk

Ik sloot me aan bij de ononderbroken rij auto's op de snelweg

Alsof ik naar huis ging, maar de verkeerde kant op reed

Voorbij de dreigende muren van onderverdelingen

Langs de stripwinkelcentra, witte velden en benzinestations

Ik wilde je toen net bellen, maar toch wist ik dat ik dat niet kon

Ik heb je thuis gelaten omdat ik het gewoon niet kon

Zeg je dat ik bij je kan zijn als ik er doorheen kan kijken

Ons hele leven

Maar wat als ik het verkeerd heb ingeschat?

In de wildste emotie?

Ik ging zo ver

De snelweg viel uit de rest van mijn ervaring

Een smalle strook ijs die zich over de verdwijning uitstrekte

Van het centrale plan, de leidende hand

Het onderhoudende uiterlijk van een leven

Maar wat als ik het verkeerd heb ingeschat?

In de wildste emotie?

Wat als ik het verkeerd heb ingeschat?

In de wildste emotie?

Ben ik zo ver gegaan?