Black Flies - The Weather Station

Humid wood, you felt good

And you shook your tangled hair down

With the sweat in your eyes

And all the black flies

Under lidded skies

You lie down there in the grasses

On the clifftop you remember

Salt stinging in your lashes

Straight line of horizon

And the ocean painful wide

Every time you come back here

You feel nothing, and then you

Cry out all the strangeness

You have carried all year

Every crooked word spoken

Still ringing in your ears

Like the whine of mosquitoes

Oh, who are you alone?

With your cheek against the stone

What do you think you know?

Under lidded skies

Under the rising clouds of black flies

Under tangled branches way up

High glinting in the last light

You left, you got into the car

Sink down into the fabric

And you close the heavy metal door

With your hands upon the plastic

And drive on into the cold

So calm, like it don’t matter

Like slipping into a pond

All the little waves roll and scatter

Vochtig hout, je voelde je goed

En je schudde je verwarde haar naar beneden

Met het zweet in je ogen

En alle zwarte vliegen

Onder de deksels van de lucht

Je ligt daar in het gras

Op de klif die je je herinnert

Zout prikken in je wimpers

Rechte lijn van de horizon

En de oceaan pijnlijk breed

Elke keer dat je hier terugkomt

Je voelt niets, en dan

Schreeuw al het vreemde uit

Je hebt het hele jaar gedragen

Elk krom woord dat wordt gesproken

Klinkt nog steeds in je oren

Zoals het gejank van muggen

O, wie ben je alleen?

Met je wang tegen de steen

Wat denk je te weten?

Onder de deksels van de lucht

Onder de opstijgende wolken van zwarte vliegen

Onder verwarde takken helemaal omhoog

Hoge glinstering in het laatste licht

Je ging weg, je stapte in de auto

Zak weg in de stof

En je sluit de zware metalen deur

Met je handen op het plastic

En rijd door de kou in

Zo kalm, alsof het er niet toe doet

Alsof je in een vijver glijdt

Alle kleine golven rollen en verspreiden zich