Survivor's Guilt - The Gloom In The Corner, Dylan Torre

An eye for an eye

Leaves the good men blind

I’m the last one alive

But I’m burdened by the night

I wish I had something to say

To make it better

Another notch to the rope

Another burden to my crown

(Depraved, disengaged)

There’s nothing here to stop me from an early grave

(Tie the noose, follow through)

It’s either join the ones I love or suffer as the Devil’s muse

An acquaintance of the hangman came to see me today

Naïve to disarray

You should’ve seen the look in her eyes

When she saw I lost the light in mine

Clara my dear

I’m not a man filled with many regrets;

I’m not a man filled with many regrets

But I wish I had taken my life instead

Hated to the bone

Yet she sees through my breaking nerves

I opened my heart to a stranger

Connected through woe;

tormented angel

She came to terms with who I am;

I won’t let this become my final number

Their weight comes crashing down;

It’s like I bear their conscience atop my crown

That sits so badly on my head

Fuck it, take me now

I watch their roses bloom and wilt

I wish to join them;

this is survivor’s guilt

Let me bleed like a weeping wound

Take me instead

I’d give them all their lives back for my death;

Everyone I’ve ever loved, the dead in the mud

Father forgive me for the damage I’ve done

Een oog voor een oog

Laat de goede mannen blind

Ik ben de laatste in leven

Maar ik ben belast door de nacht

Ik wou dat ik iets te zeggen had

Om het te verbeteren

Nog een tandje bijsteken

Weer een last voor mijn kroon

(Verdorven, ontkoppeld)

Er is hier niets dat me van een vroeg graf houdt

(bind de strop, volg door)

Het is ofwel lid worden van degenen van wie ik hou of lijd als de muze van de duivel

Een kennis van de beul kwam me vandaag opzoeken

Naïef om te wanorden

Je had de blik in haar ogen moeten zien

Toen ze zag dat ik het licht in de mijne verloor

Clara mijn lieve

Ik ben geen man met veel spijt;

Ik ben geen man met veel spijt

Maar ik wou dat ik in plaats daarvan mijn leven had genomen

Tot op het bot gehaat

Toch doorziet ze mijn zenuwen

Ik opende mijn hart voor een vreemdeling

Verbonden door wee;

gekwelde engel

Ze kwam in het reine met wie ik ben;

Ik laat dit niet mijn laatste nummer worden

Hun gewicht stort in;

Het is alsof ik hun geweten op mijn kroon draag

Dat zit zo slecht op mijn hoofd

Verdomme, neem me nu mee

Ik kijk hoe hun rozen bloeien en verwelken

ik wil me bij hen aansluiten;

dit is de schuld van de overlevende

Laat me bloeden als een huilende wond

Neem mij in plaats daarvan

Ik zou ze hun hele leven teruggeven voor mijn dood;

Iedereen van wie ik ooit heb gehouden, de doden in de modder

Vader vergeef me voor de schade die ik heb aangericht