Can't Reach The Sun - The Gloom In The Corner

«They say the Man in Black died of heartbreak

All I’m feeling is remorse for all my mistakes.»

I feel my bones dwell beneath my skin

No time for heroes, a violence within

I turn my head to the horizon

In a land with no setting sun

All else is lost when the last knight falls

«Remember when I said I was in your animal mind?

I’m releasing the animal.»

Can you feel the crushing weight

Of everyone you tried to save?

Do you lay in this homemade grave

To confront every mistake you’ve made?

This hell you’ve walked inside your mind;

You’re getting lost inside an angel’s eyes

Block me out, and shut me down, put me in the ground

Burn the den of the wolf down

The wolves surround me

The snake entraps me

I gave myself a facade of a smile

Because it gave me somewhere to hide

Bearing all, how broken am I?

Do I deserve every moment of exile?

I feel myself near the end

All hate is gone, all is left is regret

They say the Man in Black died of heartbreak?

All I’m feeling is remorse for all my mistakes

(Son born of the animal mind

Nowhere to run, nowhere to hide

I’ve come to seal you from the mind you stole

Like a kingdom of cards, you’ll fold.)

Can you hear the devil calling my name?

Born to live and die by the flame

He plays tricks on the mind, I swear I’m sane

I’ll make peace with this hell you made

Out of one cage and into the next

From lion’s den, to the hornet’s nest

I was the hatred you grew in your head

Now I’m something even I detest

This seal won’t let me die

It just blocks me from your mind

But I’ll always be there

Chained up behind your eyes

The wolves surround me

So take this life from me

No matter how tall my throne of bodies shall be

I can’t reach the sun, and it will never reach me

They called me Sherlock Bones;

Hellhound to the Devil’s Throne

«Ze zeggen dat de Man in Black stierf aan liefdesverdriet»

Ik heb alleen spijt van al mijn fouten.»

Ik voel mijn botten onder mijn huid wonen

Geen tijd voor helden, een geweld van binnen

Ik draai mijn hoofd naar de horizon

In een land zonder ondergaande zon

Al het andere gaat verloren als de laatste ridder valt

«Weet je nog dat ik zei dat ik in je dierlijke geest zat?

Ik laat het dier los.»

Kun je het verpletterende gewicht voelen?

Van iedereen die je probeerde te redden?

Lig jij in dit zelfgemaakte graf?

Om elke fout die je hebt gemaakt te confronteren?

Deze hel die je in je hoofd hebt gelopen;

Je verdwaalt in de ogen van een engel

Blokkeer me, en sluit me af, zet me in de grond

Brand het hol van de wolf af

De wolven omringen mij

De slang houdt me in de val

Ik heb mezelf een glimlach gegeven

Omdat het me een plek gaf om te verbergen

Alles dragend, hoe gebroken ben ik?

Verdien ik elk moment van ballingschap?

Ik voel me bijna aan het einde

Alle haat is weg, alles wat overblijft is spijt

Ze zeggen dat de Man in Black stierf aan liefdesverdriet?

Ik voel alleen spijt voor al mijn fouten

(Zoon geboren uit de dierlijke geest)

Nergens om te rennen, nergens om te verbergen

Ik ben gekomen om je te verzegelen van de geest die je hebt gestolen

Je foldt als een koninkrijk van kaarten.)

Hoor je de duivel mijn naam roepen?

Geboren om te leven en te sterven bij de vlam

Hij speelt trucs met de geest, ik zweer dat ik gezond ben

Ik zal vrede sluiten met deze hel die je hebt gemaakt

Uit de ene kooi en in de volgende

Van leeuwenkuil tot het wespennest

Ik was de haat die je in je hoofd groeide

Nu ben ik iets waar ik zelfs een hekel aan heb

Deze zeehond laat me niet doodgaan

Het blokkeert me gewoon uit je gedachten

Maar ik zal er altijd zijn

Geketend achter je ogen

De wolven omringen mij

Dus neem dit leven van me af

Het maakt niet uit hoe lang mijn troon van lichamen zal zijn

Ik kan de zon niet bereiken en hij zal mij nooit bereiken

Ze noemden me Sherlock Bones;

Hellhound naar de Duivelstroon