Deer Hunter - The Gloom In The Corner

«The devil is as black as he is painted

With sorrow and loss, you too shall become acquainted

And so it was written…»

They said they wanted them dead, come daylight

I’ll make sure they’re dead before sunrise

If a man chooses, and a slave obeys

Then I’m a slave to everything they ever said

The gift of death will be the last thing you swallow

Slowly losing hope of seeing tomorrow

, stuck inside the box

I’m not afraid of god,

They said you know too much

So break me with the slightest touch

I’ll make it clean, I won’t make you suffer

Don’t make a scene,

A deer caught in the crosshairs

Of life’s firing line

(Are you afraid to die?)

For once, I don’t take any pleasure

In this definite end

Marked for death

I’ll breakdown all your fears

Without shedding a fucking tear

(Flesh and bone)

A feast for crows

Friend on friend, what a violent twist

I left her there, rotting in blood I spilt

They said they wanted her dead, come daylight

I’ll make sure she’s gone before sunrise

If a man chooses, and a slave obeys

Then I’m a slave to everything they ever said

Conflicted between friends and enemies

The line between right and wrong is tearing at the seams

The only thing that’s clear is nothing is black and white

In a world of grey, the innocent must die

In a world of grey, the innocent deer dies

If a man chooses, and a slave obeys

Then I’m a slave to the reapers mind

I drive the blade in to the fucking hilt

Along with regret for every death I’ve dealt

And as your eyes meet mine, I begin

To feel something I’ve never felt;

Guilt

Oh my god, why would you make me do that?

Why the fuck did you make me do that?

Because I know who you really are, Sherlock Bones

While you were out gloating about how misanthropic you are

You slipped up and told me you were the one

Who really killed my angel

You stupid fuck

"De duivel is zo zwart als hij is geschilderd"

Met verdriet en verlies zul je ook kennis maken

En zo werd het geschreven...»

Ze zeiden dat ze ze dood wilden hebben, kom daglicht

Ik zorg dat ze voor zonsopgang dood zijn

Als een man kiest en een slaaf gehoorzaamt

Dan ben ik een slaaf van alles wat ze ooit hebben gezegd

Het geschenk van de dood zal het laatste zijn dat je slikt

Langzaam de hoop verliezend om morgen te zien

, vast in de doos

Ik ben niet bang voor god,

Ze zeiden dat je te veel weet

Dus breek me met de minste aanraking

Ik zal het schoon maken, ik zal je niet laten lijden

Maak geen scène,

Een hert gevangen in het vizier

Van de vuurlinie van het leven

(Ben je bang om te sterven?)

Voor een keer heb ik geen plezier

In dit definitieve einde

Gemarkeerd voor de dood

Ik zal al je angsten doorbreken

Zonder een traan te vergieten

(Vlees en botten)

Een Feest voor Kraaien

Vriend op vriend, wat een gewelddadige twist

Ik heb haar daar achtergelaten, rottend in het bloed dat ik heb gemorst

Ze zeiden dat ze haar dood wilden hebben, kom daglicht

Ik zal ervoor zorgen dat ze weg is voor zonsopgang

Als een man kiest en een slaaf gehoorzaamt

Dan ben ik een slaaf van alles wat ze ooit hebben gezegd

Conflict tussen vrienden en vijanden

De grens tussen goed en kwaad scheurt uit zijn voegen

Het enige dat duidelijk is, is dat niets zwart-wit is

In een wereld van grijs moeten de onschuldigen sterven

In een grijze wereld sterft het onschuldige hert

Als een man kiest en een slaaf gehoorzaamt

Dan ben ik een slaaf van de geest van de oogster

Ik drijf het mes tot het verdomde gevest

Samen met spijt voor elke dood die ik heb behandeld

En als je ogen de mijne ontmoeten, begin ik

Om iets te voelen dat ik nog nooit heb gevoeld;

Schuld

Oh mijn god, waarom zou je me dat laten doen?

Waarom heb je me dat laten doen?

Omdat ik weet wie je werkelijk bent, Sherlock Bones

Terwijl je aan het glunderen was over hoe misantropisch je bent

Je gleed uit en vertelde me dat jij degene was

Wie heeft mijn engel echt vermoord

Jij stomme klootzak