(ii) Body Of Glass - The Gloom In The Corner

«Close your eyes

You don’t want to see this»

Let the wave wash over you

Stop struggling with deaths interlude

As I fade suspended in the air

I lost my step while grasping for air

Oh please, I don’t want to lose him, I don’t want to lose him

Breathless, I leave this world

With so much more to offer

Take my breath away

The noose pulls tight

The air draws thin

All his love

Crushed within

Set me free

Lower my body into the ground of ash

Where the gloom is unending, but my end is black

Where all the love slowly dies

Where the night is cold with no sunrise

In a moment of silence

I watch his life unfold

Bringing the world to its knees

While his heart grows cold

All he’s surrounded by is fear and fucking dead men

The noose pulls tight

Choke

«I can see you’re suffering»

I whisper from beyond divides

But you can find comfort in me

Not that you can fucking hear me

I was weightless

But the noose stayed strong

Gravity pulled me down

To where I belong

Maybe it’s better off being this way

Your only daughter, sent to the grave

Death grips tight, around my neck

Unable to breathe, I take my final stance

The last thing I see is your face

Eyes filled with tears, my saving grace

Rachel: It’s time to stop blaming yourself

Jay: I don’t want you to leave I can’t do this without you

Rachel: But you must go on, live life, and let the memories fade."

Rachel «It would be so simple to slip away

But you must go on, live life, and let the memories fade.»

Jay: I didn’t have the chance to say what I wanted to say

I don’t want to take this words to my fucking grave

Rachel: (Let me go)

Jay: All I feel is nothing, all I feel is emptiness in side

Weightless but you’re not rising up

The noose pulled you down

But I couldn’t save you

Because I am the man in black

I am the man in black

Honestly, I can’t breath

Pull me close and don’t let go

"Sluit je ogen

Dit wil je niet zien»

Laat de golf over je heen spoelen

Stop met worstelen met sterfgevallen intermezzo

Terwijl ik in de lucht vervaagd

Ik verloor mijn stap terwijl ik naar lucht greep

Oh alsjeblieft, ik wil hem niet kwijt, ik wil hem niet kwijt

Ademloos verlaat ik deze wereld

Met nog veel meer te bieden

Neem mijn adem weg

De strop trekt strak

De lucht wordt dun

Al zijn liefde

van binnen verpletterd

Bevrijd me

Laat mijn lichaam in de grond van as zakken

Waar de somberheid oneindig is, maar mijn einde zwart is

Waar alle liefde langzaam sterft

Waar de nacht koud is zonder zonsopgang

In een moment van stilte

Ik zie zijn leven zich ontvouwen

De wereld op de knieën brengen

Terwijl zijn hart koud wordt

Hij wordt alleen omringd door angst en verdomde dode mannen

De strop trekt strak

Verstikken

"Ik zie dat je lijdt"

Ik fluister van voorbij de scheidslijnen

Maar je kunt troost vinden bij mij

Niet dat je me verdomme kunt horen

Ik was gewichtloos

Maar de strop bleef sterk

De zwaartekracht trok me naar beneden

Naar waar ik thuishoor

Misschien is het beter zo te zijn

Je enige dochter, naar het graf gestuurd

De dood grijpt stevig om mijn nek

Ik kan niet ademen, ik neem mijn laatste standpunt in

Het laatste wat ik zie is je gezicht

Ogen gevuld met tranen, mijn reddende genade

Rachel: Het is tijd om te stoppen met jezelf de schuld te geven

Jay: Ik wil niet dat je weggaat. Ik kan dit niet zonder jou

Rachel: Maar je moet doorgaan, het leven leiden en de herinneringen laten vervagen.'

Rachel «Het zou zo eenvoudig zijn om weg te glippen

Maar je moet doorgaan, het leven leiden en de herinneringen laten vervagen.»

Jay: Ik had niet de kans om te zeggen wat ik wilde zeggen

Ik wil deze woorden niet meenemen naar mijn verdomde graf

Rachel: (Laat me gaan)

Jay: Alles wat ik voel is niets, alles wat ik voel is leegte van binnen

Gewichtloos maar je staat niet op

De strop trok je naar beneden

Maar ik kon je niet redden

Omdat ik de man in het zwart ben

Ik ben de man in het zwart

Eerlijk gezegd kan ik niet ademen

Trek me dicht en laat niet los