В серо-голубых - Татьяна Зыкина

Куда бы ни вел тот день,

Я все решила уже сама,

Куда бы ни лег твой взгляд,

Я все решила уже сама,

Каким бы ни был твой план,

Я все решила уже сама,

И как бы ты ни был нужен,

Я все решила уже-е…

И в серо-голубых глазах

Твой сюжет,

Где все не на своих местах

Столько лет.

И в серо-голубых глазах

Теплая сталь,

И все не на своих местах,

Небо… асфальт…

А может еще два дня,

И все случилось бы наконец,

За плечи тебя обнять,

И все случилось бы наконец,

Тебе мое «да» услышать,

И все случилось бы наконец,

Еще один дюйм ближе,

Но я решила уже-е…

И в серо-голубых глазах

Твой сюжет,

Где все не на своих местах

Столько лет.

И в серо-голубых глазах

Теплая сталь,

И все не на своих местах,

Небо… асфальт…

Чего было ждать от нас,

Я все решала всегда сама,

А ты оживал лишь раз,

Давным-давно, не из-за меня.

И ты, как и я, игрок,

Чего было ждать от нас,

И как бы ты ни был дорог,

Я все отменяю сейчас.

И в серо-голубых глазах

Твой сюжет,

Где все не на своих местах

Столько лет.

И в серо-голубых глазах

Теплая сталь,

И все не на своих местах,

Небо… асфальт…

И в серо-голубых глазах…

Waar die dag ook heen leidt,

Ik heb alles al zelf besloten,

Waar je blik ook ligt,

Ik heb alles al zelf besloten,

Wat je plan ook is

Ik heb alles al zelf besloten,

En hoeveel je ook nodig hebt

Ik heb alles al besloten...

En in grijsblauwe ogen

jouw plot

Waar alles niet op zijn plaats is

Zoveel jaren.

En in grijsblauwe ogen

warm staal,

En niet alles staat op zijn plaats,

Hemel... asfalt...

Of misschien nog twee dagen

En alles zou eindelijk gebeuren

knuffel je bij de schouders,

En alles zou eindelijk gebeuren

Je hoort mijn "ja"

En alles zou eindelijk gebeuren

Weer een centimeter dichterbij

Maar ik heb al besloten...

En in grijsblauwe ogen

jouw plot

Waar alles niet op zijn plaats is

Zoveel jaren.

En in grijsblauwe ogen

warm staal,

En niet alles staat op zijn plaats,

Hemel... asfalt...

Wat werd er van ons verwacht

Ik heb altijd alles zelf bepaald,

En je kwam maar één keer tot leven

Lang geleden, niet door mij.

En jij, net als ik, een speler,

Wat werd er van ons verwacht

En hoe lief je ook bent,

Ik zeg nu alles op.

En in grijsblauwe ogen

jouw plot

Waar alles niet op zijn plaats is

Zoveel jaren.

En in grijsblauwe ogen

warm staal,

En niet alles staat op zijn plaats,

Hemel... asfalt...

En in grijsblauwe ogen...